REAL/FAKE

Ontregeld: Suitsupply

Bron: Suitsupply

Aafke Romeijn doet nuchter verslag van gestoorde scènes in de wondere wereld van onze maatschappij, media en onderwijs.

Deze week hingen ze er opeens weer, de jaarlijks terugkerende reclameposters van Suitsupply. Inmiddels is het een traditie met drie vaste ingrediënten: lekkere naakte wijven, mannen in pak en een flinke portie smakeloosheid. En jawel hoor, ook dit jaar hebben de reclamemakers zich van hun taak gekweten: kleine mannetjes in pak gebruiken grote, naakte, donkere vrouwen als speeltuin. De pakken die verkocht moeten worden, zijn nauwelijks te zien. Een relletje is geboren. Missie: wederom geslaagd.

Natuurlijk luidt mijn eerste reactie: “Gatverdamme, ga uit mijn oog, vieze seksistische campagne!” Maar nog terwijl ik op de rotonde reed waarlangs ik de abri zag hangen, dacht ik: “Nope, mij gaan ze niet hebben dit keer.” De instinctieve afkeer die zo’n poster bij mij (en vele anderen) oproept, is namelijk precies waar dit bedrijf op mikt. Wij, feministen, zijn inmiddels namelijk a force to reckon with.

Zo gaat het iedere keer wanneer een activistische groep van zich laat horen en de goegemeente vindt dat die groep een te luide stem begint te krijgen. Men begint te prikken. ‘Kijk, als je dit zegt, dan worden ze boos! Allemaal!’ Het is als het pesten van je kleine kleuterbroertje. Een beetje sarren tot ‘ie ontploft. En dan lachen om zijn onbeheerste en onbeholpen woede. Ik kan me nog goed herinneren hoe mijn zusje me het bloed onder de nagels vandaan haalde, om vervolgens huilend naar mama te rennen om te zeggen dat ik haar geknepen had.

Woede gaat ons niet helpen, zeker niet wanneer het Suitsupply-campagnes betreft. Voorspelbare woede verkoopt namelijk goed. Ik, persoonlijk, weiger me te laten gebruiken als een onbeholpen kleuterbroertje. Suitsupply verdient het niet naar mij te kunnen wijzen met de woorden: ‘Kijk, mannen, zo maak je de vrouwtjes boos! Lachen!’ Woede is nodig om processen op gang te brengen, maar laat het slechts een drijfveer zijn. Neem afstand, analyseer en kaats de bal beheerst terug. Maak het inzichtelijk. Dat klinkt misschien saai, maar het verkoopt in ieder geval minder maatpakken en levert een stuk meer bewustwording op.

6 Comments

6 Comments

  1. Hadjar Benmiloud

    27 februari 2016 at 13:59

    Zo eens behalve dat er best veel maatpakken verkocht mogen worden wat mij betreft… #meerpakkengraag

  2. tineke

    1 maart 2016 at 18:26

    Ik had die posters sowieso genegeerd. Tot ik er over begon te lezen in de media. Tja…gewoon niet interessante reclame

  3. Piekel

    10 maart 2016 at 08:41

    Oei, zooo moeilijk om niet kwaad en verontwaardigd te worden bij het zien en horen van dit soort foute grappen! Heel goed dat je dit aankaart. Ik had de hoop al bijna opgegeven, maar ik geloof dat ik in jullie magazine de onderwerpen en vooral de toon heb gevonden die ik zo lang heb gemist. Jullie doelgroep heeft geloof ik de leeftijd van mijn kinderen, maar ik, als 58 jarige, worstel nog steeds met dit soort primaire reacties bij mijzelf. Terwijl kwaad/verdrietig/verontwaardigd worden vaak voornamelijk energie vreet. En de kans dat het overblijvende gevoel iets met ‘slachtofferschap’ te maken heeft, is groot. Dus, in plaats daarvan: ‘teach them how to treat you’. Ik geloof dat jullie goed bezig zijn met onderzoek daar naar. En ik zou zeggen ‘ bewustwording’ als het niet zo’n vreselijk woord was. Mijn vraag blijft: wat is de rol van het fotomodel in dit soort campagnes? Wat zijn haar redenen om hier aan mee te doen? Zijn modellen daar überhaupt mee bezig? En waarom dan wel of niet?

  4. Monique Willems

    14 maart 2016 at 14:17

    Er lopen wat dingen door elkaar, best te ontwarren en uit te leggen.

    De marketeer doet aan neuro-marketing. Sex sells, heeft nu humor ook en impact. Het hersendeel neo-cortex, lange termijn effecten, zijn niet in beeld, want het bedrijf moet nu met de collectie scoren. Het reptiel brein voor sex/territorium en lymisch brein dat met endorfine en dopamine (komen vrij bij lachen en associaties) wordt geraakt moeten handelen. Aankoop dus o.b.v. een impuls. Associaties met cool merk, reclame. Ik ben sexy en cool als ik het koop is dan de identiteit, en een tikje stout en ondeugend. Ik onderscheid me van andere peer groups, en is ook al zo op het reptielbrein geënt.

    Ik vind het prima, als we allemaal maar niet zo zedig in de overdressed maatschappij moesten lopen. Nudist zoals in Z-Amerika bijv. Zo is het niet, en op bureaus in kantoren is het verplicht om een kruis-wand voor te bevestigen opdat je niet in het kruis kan kijken als je voor een bureau staat. Dat is nl. de kat op het spek binden, en m.i. inderdaad pikkie-pesten vraagt om een beetje overdressed naar de klant. (en het mag niet van de arbo wet die eisen stel aan veiligheid, gezondheid en welzijn en normen die je daarvoor aanhoudt)

    Het reclame beeld waarin mannen in het kruis van de vrouwen kijken, in de jurk is één die ik graag andersom zou zien. Mannen inkijk in de broek door 5 vrouwen.

    Die neo-cortex is overigens pas met 25 jaar klaar. Dus vanuit de werking van het brein van pubers e.d. zou ik me kunnen voorstellen bij meer van dit soort reclames dat er neurolinguïstiek gaat mee spelen. Men wordt geïnspireerd om deze geintjes uit te halen bij het buurmeisje. Dat is een leuk voornemen, spannend, dus adrenaline en dopamine komen bij elkaar. Pikorde en andere sociale processen spelen mee om dit geintje tot een succes te maken.

    Het is wrang dat ik zaterdag 12 maart in de volkskrant bijlage een therapie methode zag, virtual reality voor depressieve mensen en mensen met sociale fobie, die neer lijkt te komen op de reclames en hun werking op lange termijn. Op de kosten die we gaan dragen als meisjes en vrouwen door die pubertjes lastig worden gevallen.
    Die therapie is ook op basis van neurolinguïstiek.

    Daarom pleit ik ook voor mannen op zulke posters, zodat meisjes ook op het idee worden gebracht om jochies lastig te vallen en dan is de gezondheidszorg ten minste niet bezig met de voorspelbare doelgroep die weer vooroordelen oplevert.

    Maar opvoeding op basis van de nieuwste kennis en wetenschap over brein en body en taal vind ik ook OK. En dan beveel ik die uitspraak van H. Clinton aan: it takes a village to raise a child.

    Monique

  5. quentin

    20 maart 2016 at 11:36

    Hee hoi!

    Kleine opmerking:
    hoewel de andere wonderlands getagd zijn met #aafke in wonderland, is deze getagd met #aafkeinwonderland
    echt super leuke reeks in ieder geval! Gelezen in een sitting

  6. Pingback: Repost: waarom Suistudio ons niks verkoopt – Vileine.com

Leave a Reply

Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VERS

We do not believe in the world empowering women.

We believe in women empowering the world!

Journalist, activist, game-changing artist, mind-body scientist, international solidarist?

Join the tribe

Copyright © 2020 Vileine

To Top