SEX+SPIRIT

M/V/L/H/B/T: mannetje of vrouwtje

Bron: Parra

Kim Raven onderzoekt in en buiten de LHBT-community de hokjes binnen de hokjes, waar ons aller seksuele vrijheid door beperkt wordt.

Ik ben begonnen aan mijn werkdag en klets met een collega over mijn relatie, terwijl mijn leidinggevende binnenloopt en zich mengt in het gesprek. “Maar wie van jullie is dan het mannetje?”, vraagt mijn leidinggevende nonchalant aan mij. Als hoogopgeleide vrouw vraagt ze dit aan mij – zonder gêne, zich van geen kwaad bewust. In gedachten kom ik in opstand. “Waarom vragen mensen van die achterlijke dingen aan mij? Domme vragen bestaan niet? Zeker wel! Je vraagt toch ook niet aan twee Japanse eetstokjes welke de vork is in godsnaam.”

Ik houd mijn eerste kop koffie in mijn handen; het is nog vroeg. Ik kijk verdwaasd om me heen, maar ze vraagt het nog een keer. Ik wil niet moeilijk doen en kies ervoor het netjes uit te leggen. “Ik boor de gaatjes in de muur en haal de enge, grote spinnen weg. Mijn vrouw föhnt haar haren iedere ochtend en vindt het belangrijk dat haar wenkbrauwen mooi zijn.” Mijn leidinggevende meldt abrupt: “Maar jij kan het mannetje niet zijn, Kim. Je ziet er helemaal niet zo uit.”

Hoe ziet het ‘mannetje’ eruit dan?
Ik wil in opstand komen, maar wil hier ook gewoon blijven werken. Braaf antwoorden lijkt me dus de beste optie. Ik krijg meteen spijt; waarom ben ik zo geduldig? Waarom stellen mensen toch zulke rare vragen over mijn relatie? Hoe zit het nou écht met die genderbepalende rollen in mijn relatie? Mijn vrouw zet Ikea-kasten in elkaar zonder gebruiksaanwijzing en communiceert vaak met ‘ok’ op WhatsApp, waar ik juist hele verhalen typ. Ik maak vaak drama en ben nogal emotioneel. Dat zou je vrouwelijk kunnen noemen. Als mijn vriendin in paniek is, ben ik sterk; als ik zelf in paniek ben, lig ik in haar armen.

Maar wie is dan nou het vrouwtje of het mannetje?
Hokjes; ik haat hokjes. Er bestaan geen mannetjes of vrouwtjes in onze relatie. De vraag is het gevolg van conditionering. In een goede relatie doen deze genderrollen er helemaal niet toe. Als er een band geplakt moet worden, dan wordt die geplakt. Als er gestreken moet worden, dan strijk je. Als er gekookt moet worden, dan bestel je eten. We lopen allebei even graag op hakken, in onze skinny jeans, hebben beiden lang haar en dragen make-up. Allebei andere maatjes, dus nee; we delen onze kleding niet, of nauwelijks. We zijn stoer en beschermend als dat van ons wordt verlangd.

Ieder individu; man, vrouw of transgender, heeft bepaalde eigenschappen en die moeten elkaar in een relatie aanvullen. Ik denk dat het ons behoorlijk moeiteloos afgaat. “Dat is niet waar Kim, je liegt”, zegt het stemmetje in mijn hoofd. Het is soms inderdaad lastig om te bepalen wie de rekening betaalt of wie de deur voor de ander openhoudt. Gelukkig ben ik van nature een gentlelady en lost dit zich meestal wel gaande weg op.

Eigenlijk is er maar één groot probleem in onze relatie. Mijn vriendin weigert mij ten huwelijk te vragen, want zij – als vrouw – hoort dat niet te doen. En ik, ik hoor dat dus ook niet te doen.

Benieuwd naar het mannelijke perspectief? Lees het op Mindshakes.

4 Comments

4 Comments

  1. Walter

    2 maart 2016 at 09:57

    Dat mannetje-vrouwtje-denken werkt vaak niet eens bij heterorelaties. Ik ben een man die van vrouwen houdt, en in de relaties die ik heb gehad was ik altijd de gevoelige emotionele persoon die veel met mijn uiterlijk bezig was. Maar ook degene die aan fietsen sleutelde. Maar weer niet degene die in huis kluste. Alleen mijn partners hadden altijd borsten op de plek waar ik haar heb, dus niemand stelde ooit die vraag.

  2. Sterre

    2 maart 2016 at 11:47

    Haha, dit komt me bekend voor! Het is soms zo moeilijk om in het moment te reageren op dat soort vragen. Ik moet zeggen dat ik er minder geduldig mee om ga. Wat in mijn ervaring meestal werkt is me van de domme houden, dus verward kijken en vragen: “Wat bedoel je daarmee, we zijn allebei vrouw dus er is bij uitstek geen man in onze relatie?” Meestal begrijpen mensen al waar ze mis zijn gegaan als ze zo’n opmerking uit moeten leggen. Zo niet, dan ga ik over op: “Ik kan daar geen antwoord op geven, dat is een heteromanier om naar relaties te kijken/dat is heteronormatief.” Hetzelfde gebeurt als mensen erachter komen dat mijn partner trans is. Ik begrijp dat vragen uit nieuwsgierigheid voortkomen maar als mensen ongepaste dingen willen weten, attendeer ik ze er altijd op dat dat een ongepaste vraag is en leg uit waarom. Dat is misschien even genant, maar als ik mensen er niet op wijs dat ze iets vervelends vragen, zullen ze uit onwetendheid doorgaan. Ik leg het dan liever uit dan dat ze dat soort vragen aan mijn partner stellen of een ander lid van de transgemeenschap.
    Daarop aansluitend: “Ieder individu; man, vrouw of transgender” – dit is vast alleen wat onhandig geformuleerd, maar transmannen en -vrouwen zijn ook man of vrouw, geen anders iets. Ze zijn alleen niet cisgender. Wellicht zou genderidentiteit hier beter op zijn plaats zijn 🙂

  3. Olivier

    2 maart 2016 at 17:54

    Had gewoon die grap van de eetstokjes gemaakt. Lijkt me een geinige reactie die past in een licht gesprek. Zoals je reageerde maak je het gesprek wel erg moeizaam, jeetje.

  4. Pingback: Lekker Lesbisch: ben jij een butch of een femme? – Vileine.com

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VERS

We do not believe in the world empowering women.

We believe in women empowering the world!

Journalist, activist, game-changing artist, mind-body scientist, international solidarist?

Join the tribe

Copyright © 2020 Vileine

To Top