WORLD+CULT

Anders: hakken als handboeien

(Méret Oppenheim)

Franka Hummels interviewt als reizende historica rebellen die het allemaal anders willen en juist daarom laten zien hoe het nu is.

Hoeveel tonnen zich een weg naar haar bankrekening banen of hoe prestigieus een binnengesleept contract ook is, schrijfster Polly Courtney heeft er geen moeite mee om een droombaan vaarwel te zeggen als haar principes dat van haar vragen. Maar op het einde komt het altijd goed.

Er was eens een meisje dat met hoge cijfers afstudeerde aan Cambridge. De banken stonden voor haar in de rij en ze viel ervoor. Het gewichtige werk en de navenante betaling spraken haar aan. Maar algauw merkte Polly dat het leven in de Londense ‘City’ haar doodongelukkig maakte. Je werd er vooral beoordeeld op je grote bek en je vermogen jezelf in de kijker te spelen, niet door wat je daadwerkelijk deed. En mannen bleken daar veel beter in dan vrouwen.

Gouden handboeien

Polly deed wat veel mensen niet durven: ze nam ontslag. Ze ontdeed zich van haar ‘gouden handboeien’, de zak met geld die je bij aankomst krijgt en mag houden als je niet voortijdig vertrekt. Vervolgens klom ze in de pen en schreef ze Golden handcuffs, over, jawel, een jonge vrouw die het had willen gaan maken in de financiële wereld. Om het verhaal toegankelijk te maken, zat er ook een liefdesverhaal in, en op het einde kregen ze elkaar. Dit was geen gelaagde roman die je diep deed nadenken, maar een lichtvoetig opgeschreven verhaal dat je inzicht gaf in een wereld die voor veel mensen onbekend is:

“A job at Cray McKinley is whatever you make of it. For the real high flyers, there’s no limit to what you can achieve.”

De hoofdrolspelers, Abby en Mike, vinden echter algauw uit dat de ‘droombaan’ toch niet zo geweldig is als hij lijkt en dat voor succes altijd een prijs betaald moet worden.

Het werd een succes. Polly had daarom genoeg geld om nog een boek te schrijven. Dit keer verdiepte ze zich in het leven van Poolse arbeidsmigranten in Londen, en beschreef haar bevindingen in Poles Apart (spoiler alert: ze krijgen elkaar). Dat verkocht al even lekker, dus Polly kreeg een contract voor maar liefst drie boeken bij de grote uitgeverij Harper Collins. Zeer ongewoon voor een jonge schrijver, de kans van haar leven. Nu was ze weer de high potential die ze altijd geweest was.
Haar werkwijze veranderde niet. Ze nam de muziekindustrie onder de loep (The Fame Factor), jeugdzorg (The Day I Died) en erotische tijdschriften (It’s a man’s world). In al deze boeken liet Polly zien hoe mannen en vrouwen anders behandeld worden en hoe oneerlijk dit soms is. En ze hebben natuurlijk met elkaar gemeen dat de hoofdpersonen elkaar krijgen. Chicklit dus?

Principieel tegen chicklitmarketing

Harper Collins vond van wel en plaatste steevast benen in hoge hakken op Polly’s covers. De boeken stonden op de chicklitplank en Harper Collins liet chicklitmarketing op Polly’s werk los – de tagline op It’s a man’s world luidt: “This is women’s fiction with bite!”. Het werd voor Polly een principekwestie om zich daartegen te verzetten. Niets mis met chicklit, vond ze, maar haar boeken waren dat niet. Die waren gebaseerd op grondig onderzoek en gaven een inkijk in een deel van de maatschappij dat je anders niet zag, en haar hoofdpersonen waren meer dan stadse meisjes die wegdroomden in de ogen van hun baas. Haar boeken gingen júist over de kracht van vrouwen. En dan nam haar uitgeverij ze niet serieus? Ook die boekendeal met Harper Collins bleek als gouden handboeien te werken.

Weer koos Polly voor de vlucht naar voren. Ze verliet in 2011 de grote befaamde uitgever waar ze het niet eens mee kon worden en ging in eigen beheer uitgeven. Het resultaat? De roman Feral Youth, over de rassenrellen van 2011. Niet echt chicklit, nee. Is iemand verbaasd dat ook dat een groot succes werd? Ze kregen elkaar.

Click to comment

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VERS

We do not believe in the world empowering women.

We believe in women empowering the world!

Journalist, activist, game-changing artist, mind-body scientist, international solidarist?

Join the tribe

Copyright © 2020 Vileine

To Top