Na wekenlang verschrikkelijke verhalen omtrent de Stanford University-verkrachting komt Duitsland nu met een voorzichtig stapje in de goede richting, meldt Catalogue Magazine. Het land introduceerde een nieuwe wetgeving onder de naam “No Means No,” die ervoor zorgt dat verkrachters ook vervolgd kunnen worden als hun slachtoffers niet fysiek hebben geprotesteerd.
Het doel is dat elke seksuele daad die wordt gepleegd zónder toestemming als strafbaar wordt gezien. Dit lijkt nogal vanzelfsprekend, maar veel wetgevingen zijn hier niet op ingesteld. En dat terwijl de meeste verkrachtingen zich binnenshuis afspelen. Nu “No Means No” is ingevoerd is het in Duitsland, bij wijze van spreken, mogelijk om een partner aan te geven die niet onder de indruk is van het woord ‘nee.’
Duitsland, niet per se het meest progressieve land van West-Europa, loopt hiermee een stapje voorop. Hoe zit het echter met slachtoffers van seksueel misbruik die gedrogeerd waren tijdens het misdrijf? Mensen die onder geen geding ‘nee’ of ‘ja’ hadden kunnen zeggen? En wordt hiermee het stigma ‘ik doe het voor mijn partner’ waar veel vrouwen op overgaan als zij geen zin hebben in seks, opgeheven?
Hopelijk wordt hiermee de dialoog ook in Nederland opnieuw geopend.
