FIT+WELL

Nieuwsflash: kan mode ook feministisch zijn?

(NATALIE YANG)

Mijn mannelijke vrienden merkten door de jaren heen op dat ik er best leuk uitzag, ondanks mijn voorliefde voor high-waisted Levi 501’s, wijde sweaters en chille sneakers. Maar ik was niet de enige, want dit is al jaren een heuse trend, jawel, genaamd Normcore. Rond 2011 begonnen millennials er allemaal uit te zien alsof ze uit een aflevering van tv-serie Seinfeld waren gestapt. De basic fleecetruien en witte sokken grepen terug naar onze kindertijd in de jaren ’90, een tijd waarin je je identiteit nog niet ontleende aan kleding. Iets wat voor onze generatie misschien wel een keer een verademing is.

photo-1444401045234-4a2ab1f645c0

Casual en comfortabel

Mijn niet-getrainde mode-oog ziet dat deze stijl stand heeft gehouden, maar ook dat andere vrouwvriendelijke kleding als herfst/winter ’16 trends worden aangeprezen in de September issues van modebladen zoals Vogue en Elle. Ook H&M doet mee met de feministische modetrend, zoals te zien in hun nieuwste reclame. Het klakkeloos overnemen van wat in (vrouwen)bladen staat is nooit een goed idee, maar als wat zij schrijven achter zelfexpressie en emancipatie staat, gaat het in ieder geval de goede kant op. En volgens hen domineert casual en comfortabel dus. Waarom dat vrouwvriendelijk is? Omdat, zoals Margot Pol in de Volkskrant schreef, we genderneutrale kleding niet meer associëren met preutsheid, maar met zelfstandigheid en onafhankelijkheid. Dat betekent dat vrouwen zelf wel bepalen hoe ze hun vrouwelijkheid uiten, en dat afwijken van kleding in traditionele zin sexy of vrouwelijk is.

Een historische betekenis in vrouwenemancipatie

Over welke trends praten we nu eigenlijk? Details met een diepere historische betekenis in vrouwenemancipatie. Enkele voorbeelden:

– De jeans, dankzij een jaren ’70-comeback ook nog eens met wijde pijpen (flared), of dankzij de 90’s in de vorm van mom jeans of Levi’s (Normcore!). Oh ja, en het spijkerrokje met knoopjes aan de voorkant. Jeans in het algemeen komen natuurlijk uit de mannelijke, working class hoek en dit was daarom één van de kledingstukken die vrouwen in de jaren ’50 en ’60 begonnen te dragen om traditionele ‘mannenkleding’ te claimen. En dat minirokje? Ook dat werd in de 60’s gedragen door Tweede Golf-feministen die dit kledingstuk als bevrijdend zagen. Geen bodyshaming meer, en ook gewoon een manier om het daar beneden wat door te luchten en er lekker in te kunnen bewegen. Het jeansrokje is natuurlijk helemaal comfortabel, omdat het niet omhoog waait en niet strak om je lichaam zit.
– Powerschouders, net zoals in de jaren ’80. Brede schouders staan normaal voor mannelijkheid. Het is niet de bedoeling dat vrouwen zich als man moeten kleden om zich krachtiger te voelen, maar zie het zo: wie zegt dat vrouwen smalle schouders moeten hebben? Vrouwen met een goede schouderpartij mogen ruimte innemen.
– Verder dragen ontzettend veel vrouwen van allerlei leeftijden op dit moment chokers, die, zoals in dit artikel beschreven wordt, al eeuwen een symbool van vrouwelijke macht en seksualiteit zijn. De choker stond in de 19e eeuw bijvoorbeeld als symbool voor prostitutie, zoals te zien in Edouard Manets kunstwerk Olympia. Hierin stelt model Victorine Meurent een prostituée voor, die niets anders draagt dan een choker en een behoorlijk uitdagende blik – zij schaamt zich niet voor haar naaktheid.

manet_edouard_-_olympia_1863

Je uiten op je eigen manier

Volgens dit stuk in Independent Online zal mode en feminisme nooit samengaan, omdat mode vaak opgelegd wordt door mannen, die mannen ons vrouwen door de eeuwen heen allerlei rare, pijnlijke en soms onmogelijke trends aangepraat hebben, zoals korsetten, torenhoge hakken en het hebben van maatje 34. Misschien is dat wel zo, maar zoals fotograaf Mario Testino zegt: “I like clothes, but I like what they tell me about a person even more.” Is het niet juist mooi dat vrouwen door middel van kleding kunnen laten zien wie ze zijn en zich kunnen uiten, zonder dat hun lichaamsvormen daar een rol in spelen? En als zij er wel voor kiezen huid of vormen te laten zien, dat zij hier zelf voor kunnen kiezen, zonder dat het ze opgelegd wordt?

In 2015 zei de Financial Times al: het is dit najaar niet zozeer één bepaald kledingstuk dat de mode beheerst, niet één kleur, niet één vorm. “It is, rather, a movement.” Of deze beweging standhoudt weet ik niet, maar ik hoop dat hij zich ontwikkelt – en dat meisjes die nu opgroeien, dat doen met het idee dat zij op welke manier dan ook hun vrouwelijkheid mogen tonen.

1 Comment

1 Comment

  1. Pingback: Nieuwsflash: je kleden als een Tweede Golf-feminist? – Vileine.com

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VERS

We do not believe in the world empowering women.

We believe in women empowering the world!

Journalist, activist, game-changing artist, mind-body scientist, international solidarist?

Join the tribe

Copyright © 2020 Vileine

To Top