WORK+WEALTH

The Female Gaze: rechten en roze in Legally Blonde

Carrièrevrouwen worden vaak als feministische voorbeelden gezien. Maar wat voor rolmodellen heeft Hollywood ons in de afgelopen decennia eigenlijk voorgeschoteld? Sietske Roorda bespreekt de klassiekers en ontsluiert zo hoe er van de jaren ’40 tot nu naar de werkende vrouw is gekeken. Vandaag: Legally Blonde (2001).

Wie is onze heldin?
Elle Woods, gespeeld door Reese Witherspoon, is een vleesgeworden Barbie. Ze is blond en gaat het liefst geheel gekleed in roze. Een echte California Girl, die alles weet van mode en letterlijk op handen gedragen wordt door haar dispuutgenoten. Je zou kotsmisselijk worden van het stereotype. Elle Woods is echter geen dom blondje. Ze is superintelligent en laat zeker niet met zich sollen. Maar Witherspoon maakt Elle vooral charmant door haar tomeloze enthousiasme en zelfverzekerdheid, dat soms tegen het naïeve aan schuurt.

Haar doel
Trouwen met Ken natuurlijk! In deze film heet hij Warner Huntington III.

Wat voor obstakels moet ze overwinnen?
Warner is een rijkeluiszoontje en mocht aan college aan de Westkust even uitrazen van zijn ouders. Nu is het echter tijd om te werken aan zijn carrière en gaat hij naar Harvard Law School. Hij heeft een Jacky aan zijn zijde nodig en geen Marilyn, dus maakt hij het uit met Elle. Elle besluit hem achterna te gaan. Het lukt haar met goede cijfers en een promotiefilmpje in bikini om Harvard Law binnen te komen. Maar dan blijkt Warner gedurende de zomer zich verloofd te hebben met een ander en moet Elle hem terug zien te winnen. Ondertussen moet ze zich staande zien te houden tussen alle serieuze studenten die haar zien als een dom blondje.

Haar professoren
De professoren (vrouw en mannen) zijn een bijzonder slag mens. Ze halen er sadistisch genot uit om studenten flauwe strikvragen te stellen en voor schut te zetten. Vooral Elle vormt een dankbaar mikpunt, met haar pen met roze pluim en notitieblokje in de vorm van een hartje. Maar Elle laat zich zeker niet wegzetten als een dom blondje. Professor Callahan is zelfs zo onder de indruk (o.a. van haar cv, gedrukt op roze, geparfumeerd papier) dat hij haar selecteert voor zijn prestigieuze stage, waarbij ze meehelpt bij de verdediging van een strafzaak. Toevallig is de verdachte, Brooke, ook nog eens een oud-dispuutgenoot van Elle.

legally_blonde_-_h_-_2016

Haar love interest
Warner is een pretty boy, en geheel zoals verwacht neemt hij Elle niet serieus en ziet hij haar niet als gelijkwaardig. Eigenlijk weet je vanaf het begin af aan dat het niets gaat worden tussen deze twee. Gelukkig is er ook Emmett Richmond, de onderzoeksassistent van Callahan. Emmett verschijnt altijd bij toverslag als Elle in de put zit om zijn begrip te tonen en haar op te vrolijken. Veel beter boyfriend material.

De rivale
Vivian Kensington, de verloofde van Warner, heeft dezelfde kledingstijl als menig welgestelde dame op leeftijd: een diadeem, parelketting en twinset. Oh, en ze heeft ook nog eens kort bruin haar en een enorme diamanten verlovingsring om haar vinger. Ze is een soort wandelend negatief van Elle, en daardoor is ze natuurlijk zeer arrogant en onaardig.

De vriendinnen
Legioenen, en bijna allemaal blond! Typisch is dat één van haar beste vriendinnen uit Californië wel voldoet aan het stereotype ‘dom blondje’. En de manicurist Paulette, waar ze in de beautysalon in Harvard mee bevriend raakt, ook. Elle’s kleine Chihuahua Brewser is haar trouwste metgezel.

En wie is de backstabber?
Je zou Vivian verwachten. Het is ook vals als ze Elle uitnodigt naar een verkleedfeestje, wat dan geen verkleedfeestje blijkt te zijn. Elle staat vervolgens als enige in vol ornaat in een sexy roze bunnypakje. Toch is de echte backstabber professor Callahan. Nadat Elle één van de getuigen in de rechtszaak heeft ontmaskerd als een leugenaar, complimenteert Callahan Elle voor haar goede werk. Dit loopt snel uit tot een poging om Elle te verleiden en met haar de koffer in te duiken. Elle rent in paniek weg, klaar om haar studie stop te zetten, omdat niemand haar serieus neemt.

De befaamde oneliner
Als Warner Elle voor de eerste keer op de wandelgangen in Harvard ziet:

Warner: “You got into Harvard?”
Elle: “What? Like it’s hard?”

Powermomenten

  • Als Elle met juridisch lingo haar vriendin Paulette helpt om haar hondje terug te krijgen van haar aso-ex.
  • Als Elle na Callahan’s verleiding op het punt staat om Harvard te verlaten, maar haar vrouwelijke professor haar ompraat om het er niet bij te laten zitten.
  • Als de Brooke Callahan ontslaat van haar zaak en in plaats daarvan Elle aanneemt als advocaat, die in een compleet roze tenue verschijnt in de rechtszaal.
  • Als Elle Brooke vrijgesproken weet te krijgen door haar kennis van permanenten.
  • Als Warner Elle na de rechtszaak vraagt om hem terug te nemen en Elle hem resoluut afwijst met het argument dat hij niet goed voor het carrière als advocaat is.

De moraal van het verhaal
Elle somt het mooi op in haar toespraak tijdens de afstudeerceremonie:

“First impressions aren’t always correct. You need to have faith in people, you need to have faith in yourself.”

Maar ehm…is deze film eigenlijk feministisch?
Nee! De moraal is mooi, maar de film barst van de stereotypes: of het nu de boze lesbische activiste is, het kaktrutje met parelketting, of de homoseksuele pool boy die wel erg veel van Prada weet. Daarnaast is bijna de hele cast wit. Er zijn enkele zwarte figuranten in de salon te zien, alleen de rechter wordt gespeeld door een zwarte vrouw.

Er is echter wel sprake van interklasse-feminisme: als Elle, na het vertellen van haar luxeproblemen, Paulette helpt haar hond terug te krijgen en de postbode aan de haak te slaan. Er zijn echter best een paar dingen die we kunnen leren van Legally Blonde:

  • Elle’s zelfverzekerdheid en doorzettingsvermogen zijn bewonderenswaardig. Waar anderen twijfelen over haar kunnen, geeft Elle nooit op en doet ze zelfs meer haar best om het tegendeel te bewijzen.
  • Elle gaat wel naar Harvard, maar ze verft haar haar niet donker en blijft trouw aan de kleur roze. Ze blijft helemaal zichzelf en laat daarmee zien dat serieus en slim zijn niet gelijk aan elkaar staan.
  • Op een simplistische manier laat de film het voordeel van diversiteit zien. Doordat Elle, als vreemde eend in de bijt, mag meehelpen bij Brooke’s strafzaak, worden de kennis en inzichten in de groep verbreed, waardoor ze de strafzaak winnen.
Click to comment

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VERS

We do not believe in the world empowering women.

We believe in women empowering the world!

Journalist, activist, game-changing artist, mind-body scientist, international solidarist?

Join the tribe

Copyright © 2020 Vileine

To Top