WORLD+CULT

Girlcrush: The Baby Seals zingen over tepelhaar

Prue Stent

Vileine vrouwen hebben geregeld een girlcrush op andere badass vrouwen – die hen inspireren hetzelfde te bereiken.

Op zich is er op dit moment geen schaarste aan feministische iconen in de popmuziek. Van Beyoncé tot Adele, de hitlijsten staan vol met sterke vrouwen die zich zelfverzekerd uitspreken voor de vrouwenzaak. Als ze verlaten worden, gaan ze niet jammeren maar worden ze fierce; ze zijn niet te beroerd om zich ‘feminist’ te noemen in interviews en staan erop dat geen enkel lichaam onacceptabel is (zelfs al wordt het hunne met behulp van twintig personal trainers angstvallig binnen de lijntjes gehouden). Aan inspirerende feministische soundtracks dus geen gebrek.

De commerciële muziekwereld is nu misschien beter voor vrouwen dan hij ooit was- we zijn in ieder geval een flink eind gekomen sinds het hoogtepunt van girl power niet veel meer betekende dan een Spice Girl die speels haar tong uitstak. Het is hooguit allemaal nog een beetje schoon.

Ongelijke schaamlippen en menstruatiebloed

The Baby Seals brengen daar verandering in. Ze zijn een klein bandje uit Cambridge, gebrand op het maken van muziek voor de wat onfrissere aspecten van het vrouw-zijn. De vrouwen van The Baby Seals maken liedjes over ongelijke schaamlippen, menstruatiebloed en tepelhaar. My Labia’s Lopsided (But I Don’t Mind) is een indringende oproep aan potentiële minnaars om hun ogen open te houden tijdens het beffen; Period Drama gaat over onhandige momenten waarop je het bloed langs je dijen voelt druipen; het nummer Nipple Hair spreekt voor zich. Het is grappige en een beetje lompe parody empower-pop, met weinig pretenties en opzettelijk lage productiewaardes. Hun onderwerpskeuze lijkt misschien triviaal of niet zo verheffend – je kunt je afvragen of het wel nodig is, de zoveelste feministische act die hun lichaamssap inzet op een punt te maken. Mannen hoor je ondertussen ook nog geen tedere liedjes over de tarren in hun konthaar zingen, of vlammende rockballades over het ophopende smegma onder hun voorhuid.

lopsided-labia

Aalgladde mannequins

Aan de andere kant: als je om je heen kijkt, lijkt het nog steeds of we in een wereld wonen waarin vrouwen als aalgladde mannequins door het leven gaan. Borsten en billen zien we overal, maar het naakte lichaam van de gemiddelde Bep uit Harlingen is aanstootgevend, en een groot deel van de cosmetische industrie wordt door onterechte lichaamshaat voortgestuwd. Als het dan helpt om heel hard NIPPLEHAIR te roepen, moeten we dat zeker doen.

De Baby Seals herinneren ons eraan waarom punkmuziek en emancipatie goed samen kunnen gaan: in principe kan iedereen een punkbandje beginnen, want punkmuziek vraagt niet om virtuoze muzikaliteit of een uitgebreide kennis van muziekinstrument. Het is een kunstvorm waaraan iedereen kan meedoen, en waar iedereen haar frustratie op een geweldloze manier kan uitleven. En dat blijft waardevol, ook al is de punk-esthetiek tegenwoordig grotendeels ondergebracht op de DIVIDED-afdeling van de H&M.

Wat de Baby Seals zingen zijn geen heftig politieke teksten, maar een opgewekte viering van het vrouwelijk lichaam in al haar ranzigheid. En dat is goed, want er zijn nooit genoeg liedjes over tepelhaar.

Click to comment

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VERS

We do not believe in the world empowering women.

We believe in women empowering the world!

Journalist, activist, game-changing artist, mind-body scientist, international solidarist?

Join the tribe

Copyright © 2020 Vileine

To Top