“Twintig arrestaties in Noors onderzoek naar groot pedofielennetwerk,” kopte nu.nl onlangs. Volgens de politiechef is het de grootste misbruikzaak ooit in Noorwegen. Zijn alle verdachten dan pedofielen, zoals verscheidene media beweren? Spoiler: waarschijnlijk niet.
De Noorse politie heeft sinds januari 2016 onderzoek gedaan naar seksueel misbruik van kinderen: operatie Dark Room. 150 terabyte aan kinderpornogerelateerde data is aangetroffen: foto’s, films en chatberichten. Er zijn eenenvijftig verdachten, waaronder politici, advocaten en een zoon van een politieagent.
Zij worden dus verdacht van het seksueel misbruiken van kinderen of het bespreken hiervan. De Telegraaf, nu.nl, nieuws.be hebben de conclusie getrokken dat de verdachten pedofielen zijn. Maar dit hoeft niet het geval te zijn. Pedofilie is een stabiele seksuele voorkeur voor kinderen. Maar pedofielen hoeven geen daadwerkelijke seksuele activiteiten uit te voeren met kinderen.
Pedonetwerk of kindermisbruikzaak?
De pleger van een seksueel delict met kinderen is minstens vier van de vijf keer géén pedofiel, volgens Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen kinderen. Wel gaat het hier om pedoseksuelen. Een pedoseksueel is iemand die een seksueel delict pleegt met een minderjarig slachtoffer. Een pedoseksueel kan een seksuele voorkeur hebben voor kinderen, pedofiel zijn dus, maar dat hoeft niet.
De term ‘pedonetwerk’, die gebruikt werd door Trouw, NOS en de Volkskrant, is dan ook passender dan ‘pedofielennetwerk’. Aangezien het onderscheid tussen pedofiel en pedoseksueel voor velen nog niet duidelijk is, is ‘kindermisbruikzaak’ een betere term, zoals alleen het NRC de zaak noemt. Om welk type daders het in operatie Dark Room gaat, is nog onbekend. Dat zal na de verhoren en psychische onderzoeken duidelijk worden.
Naast pedofielen kunnen de daders gelegenheidsplegers zijn. Dit zijn mannen of vrouwen die geen seksuele voorkeur hebben voor kinderen, maar voor volwassenen. Vanwege een ingrijpende gebeurtenis, zoals huwelijksproblemen, voeren zij seksuele handelingen uit met (hun eigen) kinderen. Ze manipuleren het slachtoffer en wachten een geschikte gelegenheid af om een kind te misbruiken.
Stigma’s kunnen ervoor zorgen dat pedofielen geen hulp zoeken
Daarnaast zijn er antisociale daders. Zij hebben geen seksuele voorkeuren voor kinderen, maar misbruiken ze omdat ze een makkelijke prooi zijn. Een geweldpleger zonder enig geweten, zoals bijvoorbeeld Marc Dutroux. Hij was volgens deskundigen geen pedofiel, desondanks noemden de media hem wel zo.
Dus stop met het bestempelen van kindermisbruikers als pedofielen, zoals de Noorse verdachten. Stigma’s kunnen ervoor zorgen dat pedofielen, die geen seksueel contact hebben met kinderen, geen hulp zoeken. Hierdoor kan het een grote frustratie worden en neemt de kans dat een kind toch het slachtoffer van seksueel geweld wordt toe. Maak van de pedofiel geen pedoseksueel.
