De Amsterdamse politieleiding overweegt een hoofddoek toe te staan voor agentes. Op die manier zouden meer agenten met een migratie-achtergrond geworven kunnen worden. Het korps zou daardoor diverser worden, iets wat al jarenlang hoog op de agenda van de Amsterdamse politie staat. De reacties op het voorstel waren op social media gemengd: moet dat nou, zo’n religieuze uiting met een uniform? Het dragen van de hijab in combinatie met een politiepak zou ‘niet neutraal’ zijn. Maar wat is dat eigenlijk, neutraal zijn? Kan dat eigenlijk wel?
Ook zonder hoofddoek een moslima
Het idee dat een agent zonder hoofddoek neutraler zou zijn dan eentje met is een vreemde, als je er wat langer over nadenkt. Persoonlijke voorkeuren, waar dus politieke en religieuze overtuiging ook onder vallen, veranderen natuurlijk niet opeens zodra de hoofddoek niet gedragen mag worden. Een moslima zonder hoofddoek blijft namelijk gewoon een moslima. Op dit moment is het voor moslima’s nog niet toegestaan om een hoofddoek bij hun uniform te dragen. Het gevolg? Moslima’s melden zich niet aan bij de politie, want ze willen hun hoofddoek niet niet-dragen. Begrijpelijk, want je religieuze overtuigingen opgeven voor je beroepskeuze is een overweging die niemand zou moeten hoeven te maken.
Dan is er nog het idee van ‘neutraal’ zijn. Neutraal in deze discussie impliceert niet-religieus, of in ieder geval niet-zichtbaar religieus. ‘Geloven doe je maar thuis’, wordt steeds gezegd. Het probleem is alleen dat juist een specifiek verbod op de hijab – een hele zichtbare uiting van religie – impliceert dat een Islamiet per definitie niet neutraal kan zijn. Onzin natuurlijk, want ieder mens heeft voorkeuren en vooroordelen. Een agent met hoofddoek heeft niet meer voorkeuren dan zeg, een witte mannelijke politieagent. Doordat in de discussie wordt gedaan alsof dat wel zo is, wordt suggereert dat de ideale, neutrale agent in ieder geval geen moslim is. Daarbij wordt wit-zijn als een soort standaard gepresenteerd, waarvan agenten van kleur dan zouden afwijken. Het echte probleem is alleen niet dat moslima’s niet-neutraal zouden kunnen zijn: het probleem is eerder dat geen enkele agent helemaal neutraal is, en dat daar niet over gepraat wordt. Kritiek op de hoofddoek in het korps, in de vorm van ‘geen kopvod te willen zien’ bijvoorbeeld, is dus eerder een (slecht) verkapte vorm van islamofobie.
Belangrijk voor vertrouwen in politie
Opvallend genoeg is het in het Verenigd Koninkrijk al veel langer toegestaan om een hijab bij het uniform te dragen. Vorig jaar ging de Schotse politie nog overstag, juist om het politiekops een goede afspiegeling te maken van de bevolking. En dat is belangrijk. Vooroordelen hebben we allemaal, dus ook de politie (uiteindelijk werken er bij de politie ook maar gewoon mensen). Een diverser korps zorgt er dus voor dat agenten elkaar actief kunnen aanspreken, als er bijvoorbeeld stigmatisering plaatsvindt. Dat de politie in Amsterdam deze stap overweegt, is dus belangrijk voor representatie en op lange termijn misschien zelfs wel voor het vertrouwen in de politie.
Pro
19 mei 2017 at 18:14
Zo zit ik er ook in. Ik tel de dagen dan ook af. Het is gewoon een kwestie van tijd.
Frank
21 mei 2017 at 14:58
” Op dit moment is het voor moslima’s nog niet toegestaan om een hoofddoek bij hun uniform te dragen. Het gevolg? Moslima’s melden zich niet aan bij de politie, want ze willen hun hoofddoek niet niet-dragen. Begrijpelijk, want je religieuze overtuigingen opgeven voor je beroepskeuze is een overweging die niemand zou moeten hoeven te maken. ”
Dit klopt niet helemaal.
Het is in binnen Islam niet verplicht om een hoofddoek te dragen; staat niet in de Koran of Hadiths. Het zijn veelal orthodoxen en de gearabiseerde moslims die dit doen; hoofddoeken zijn cultuur gerelateerd.
Dus moslima’s staat niets in de weg om zich bij de politie te melden.
Dat juist de orthodoxen worden buitengesloten van de belangrijke sociaal maatschappelijke functie van agent/ politie lijkt me prima zaak.
Het heeft niets met emancipatie of feminisme te maken, maar alles met religie.
Dat men toch in UK overstag is gegaan zegt voornamelijk wat over de intolerantie van moslims in het algemeen; ze hebben er moeite mee als ze met niet-moslims te maken krijgen.