Elk jaar vervalt het halve internet een aantal weken in een soort massaobsessie, genaamd ‘de Victoria’s Secret fashion show’. Weken op voorhand worden we al warm gemaakt met artikelen over welke Angels er dit jaar bij zijn, welk model zes weken na een bevalling alweer strak is, wat de modellen zoal eten en met welke work-outs ze hun killer body scherpstellen… En dan is er nog de show zelf, met tientallen modellen in minisetjes lingerie en gigantische vleugels, en natuurlijk alle nabesprekingen.
Minisetjes lingerie en gigantische vleugels
Ik kan haast niet anders dan het spektakel volgen. Niet omdat het me zo extreem boeit, maar omdat alle modesites die ik graag volg er heel vaak over schrijven, dus tja, wat moet een mens dan? Als marketeer vind ik het best geniaal, die hele show, maar als consument interesseert het me weinig; met m’n maatje 48 krijg ik mezelf toch niet in zo’n Victoria’s Secret kanten broekje gesqueezed. Ik heb er voor de rest niet echt problemen mee; het is prima als anderen het geweldig vinden, maar voor mij hoeft het allemaal niet zo.
Ik was dan ook best wel geprikkeld toen ik een opiniestuk tegenkwam dat zowaar kritiek uitte op de Victoria’s Secret show. Geïntrigeerd klikte ik door. In vijf punten wordt uitgelegd waarom de show ‘nonsens’ is. Gedurfd!
Mijn oog bleef hangen bij punt drie:
“De lingerie wordt getoond door bofkonten die van Onze Lieve Heer sowieso al een stel eindeloze gazellenbenen en kadetjesronde billen hebben gekregen, maar zich ook nog eens wekenlang 24/7 hebben afgebeuld in de sportschool en al aftellende naar de show alleen maar boomschorsschilfers en kikkererwtensap (of zo) tot zich nemen. Wat resulteert in een voor normale mensen TOTAAL onhaalbaar afgetraind en vetvrij supermodellenlijf.”
Kort gezegd: de show is nonsens omdat de modellen die de lingerie tonen, onrealistische lichamen hebben waar de ‘normale’ vrouw (wat dat dan ook mag betekenen) zich niet aan kan spiegelen.
Oké, op zich zit daar wel iets in. Persoonlijk vind ik dat de show (en de mode-industrie in het algemeen) echt wel wat diversiteit kan gebruiken. Ik zou het heel erg tof vinden om wat modellen in een grotere maat in de mix te gooien, bijvoorbeeld. Je zou dus denken dat ik blij ben met een opiniestuk dat zo raak uithaalt, maar integendeel. Ik voel vooral frustratie, irritatie en ongeloof. Want weet je wat de grap is? Dit stuk is geschreven door de hoofdredacteur van een groot en invloedrijk modeblad. Een blad dat volstaat met hetzelfde soort meiden als waar nu kritiek op geuit wordt. Jonge, superslanke, prachtige modellen met lichamen die voor ‘normale mensen TOTAAL onhaalbaar afgetraind en vetvrij’ zijn.
Gebruik je macht om het ideaalbeeld te veranderen
Als je het allemaal echt zo’n vreselijke nonsens vind, doe het dan zelf anders. Die macht heb je. En je gebruikt hem niet. Kritiek hebben op de spelregels van een spel dat je zelf meespeelt, terwijl je de macht hebt om invloed uit te oefenen op die regels, om het spel te veranderen… daar kan ik niet blij om zijn. Dat is de makkelijke weg kiezen.
