Er is bijna niets zo eerlijk en progressief als kunst. Het aankaarten van allerlei misvattingen, problemen en maatschappelijke vraagstukken is niet enkel bedoeld voor de kunstenaar zelf, maar juist voor de toeschouwer. Voor Vileine is fine art onmisbaar bij zelfreflectie op onze maatschappij . Deze week kijken we mee in de spiegel van een kunstenares, die ons haar vervormde zelfbeeld laat zien.
Barbara Michelle Edelman studeerde afgelopen december af aan de Fotoacademie van Amsterdam met haar project “I AM NOT HER”. Ze zegt zelf: “Ik ben 28 en ik geef mezelf nu pas de vrijheid om vol overgave te leven. Eindelijk heb ik niet meer het gevoel alleen maar met overleving bezig te zijn. Met dit project wil ik laten zien dat je in je eigen kracht kan staan en dat mensen zichzelf op welke manier dan ook kunnen overwinnen.”
In je kracht staan
Met het project “I AM NOT HER” gaat Barbara zichtbaar de strijd aan met anorexia, de eetstoornis die haar leven lange tijd lichamelijk en mentaal heeft gekidnapt. Om deze dwangmatige cirkel te doorbreken moest ze zichzelf observeren, om zo de de relatie tussen haar geest en lichaam te herstellen.
Uiteindelijk is ze na een lang proces tot één beeld gekomen. Daarin gaat ze terug naar de kern van haar bestaan, het ‘zijn.’ Dit heeft ze gedaan door haar zelfdestructieve denksysteem te verteren. Ze heeft namelijk alle beelden die ze gemaakt had tijdens het proces, opgegeten en dit allemaal gefilmd. Alleen het beeld van haar baarmoeder – zoals ze zelf zegt: de belichaming van haar ‘zijn’ – niet.
Alleen de baarmoeder blijft bewaard
“Laag op laag vormde mijn menstruatiebloed de contouren van een baarmoeder: het begin van mijn leven, mijn vrouwelijkheid, mijn vruchtbaarheid, mijn identiteit. Jarenlang menstrueerde ik niet en pas toen dat terugkeerde, kwam het besef over wat ik mezelf had aangedaan. Tegelijkertijd ontstond er weer wat vertrouwen in mijn lichaam.
Dit beeld belichaamt mijn zijn binnen een ander bewustzijnsniveau, waarin ik helder kan zien dat de ondefinieerbare vorm waar ik constant naar streef, slechts het gevolg is van mijn obsessieve gedachtes.”
Een zeer mooi, intens en kwetsbaar project, dat velen hopelijk zal inspireren om hun angsten en obsessies onder ogen te zien.
Pingback: Framed: activist anorexia in I Am Not Her – Vileine.com