TODAY+TOMORROW

Bollocks Buster: Pokémon Go hackt de maatschappij

Transliban Petra Kramer prikt graag met vileine pen door globale onzin heen.

Mr Robot is een geweldige psychologische thriller die onze hedendaagse cyberpunk-dystopie op fenomenale wijze bekritiseert. De serie volgt de contactgestoorde Elliot Anderson die overdag werkzaam is als computerbeveiliger, terwijl hij ‘s avonds juist in de weer is om Evil Corp – de grootste opdrachtgever van zijn werkgever – kapot te hacken. Zoals wij Anonymous kennen (of kenden, want laten we wel wezen: de beweging ligt behoorlijk op zhaar gat), zo kent Mr Robot fsociety. Dat is een organisatie van hacktivisten die al dan niet enkel in het hoofd van Elliot bestaan. Volgens fsociety is de democratie gehackt door multinationals (iets dat Al Gore met hen eens is), is privacy een mythe en zijn onze relaties het eigendom van social media die eigendom zijn van grote bedrijven die ons gedrag manipuleren. Daarom valt fsociety de moeder aller samenzweringen aan: geld oftewel schuld. Als de boekhouding en alle back-ups van Evil Corp gewist worden, bestaat er geen enkele schuld meer en stort de economie in, waarna de mensheid eindelijk verlost is van de macht van de 0,001% en hun eeuwenoude geld, zo is de gedachte.

In de laatste aflevering van seizoen 1 is het dan eindelijk zover: fsociety is erin geslaagd om alle schuld uit te wissen en Times Square in New York stroomt vol met mensen die het failliet van het systeem komen vieren. De eerste trailer van Pokémon Go die ik zag deed me daar sterk aan denken. In dat filmpje stroomt Times Square vol met mensen die, net als in Mr Robot, op de overgenomen billboards afkomen. Het verschil is dat niet fsociety maar Evil Corp gewonnen heeft. Times Square moet vechten tegen de verstoring van de financiële apartheid en juicht uitbundig wanneer het erin slaagt om de Pokémon-eindbaas te verslaan, die het zomaar gewaagd had om de billboards te hacken.

Pokémon als je volgende fix

Waar Mr Robot het systeem hackt, hackt Pokémon Go de maatschappij en niet zo’n beetje ook. Dat de app het gedrag van mensen manipuleert hoef ik niet uit te leggen. Op straat zie je overal smartphonezombies die nergens aandacht voor hebben behalve voor hun volgende fix, pardon, Pokémon. Het spel is, zoals alles dat uit Silicon Valley komt, ontworpen om zo verslavend mogelijk te zijn. Het is niet voor niks dat Hooked: How To Build Habit-forming Products het boek is waar iedereen in Silicon Valley over praat. Toch hoorde je de media dit keer niet waarschuwen voor gameverslaving. Integendeel, alle media sprongen op de hypetrein. Dat ging zelfs zover dat mainstream media uitlegden hoe je Pokémon Go kunt spelen zonder dat het spel officieel beschikbaar is in je land. Iets dat ook wel piraterij heet. Maar goed, ergens heeft Niantic dat ook wel aan zichzelf te danken. Ze hebben het spel in slechts een aantal landen gelanceerd, terwijl er al overal ter wereld Pokémon te vinden is. Als ze het spel land voor land wilden lanceren, dan hadden ze ook land voor land servers beschikbaar moeten maken. Maar dat is nog wel het minste bezwaar dat ik tegen de marketingstrategie van Niantic heb.

Mijn voornaamste bezwaar is het privacybeleid, of beter gezegd: het gebrek daaraan. Pokémon Go heeft toegang tot je hele Google-account. Je mail, je documenten, je surfgeschiedenis, je zoekopdrachten, alles. Dat zou een bug zijn, maar daar geloof ik niet in. Het is namelijk niet zo dat Niantic onbekend is met Google – het hele bedrijf is namelijk begonnen als start-up van Google. Tenzij tech-miljonairs willen toegeven dat zij ook geen reet snappen van hun eigen privacyvoorwaarden, geloof ik er niks van dat het per ongeluk was dat Niantic je Gmail mag lezen omdat jij Pokémon Go speelt.

Deze app is een clusterfuck voor je privacy

En zelfs als Niantic de vermeende fout verbetert, dan nog blijft de app een clusterfuck voor zover het privacy en veiligheid betreft. Voor het functioneren van de app is het nodig dat Niantic tot op de meter nauwkeurig weet waar je bent. Op zich zou dat geen probleem zijn, ware het niet dat deze gegevens voor onbepaalde tijd opgeslagen worden en doorverkocht worden aan iedereen die het maar wil hebben. Tel daarbij op dat Niantic een reïncarnatie is van het door de CIA gesponsorde bedrijf Keyhole, dat ons uiteindelijk Google Earth, Google Maps en Google Streetview heeft gebracht, en je ontkomt niet aan de conclusie dat Pokémon de zoveelste loot aan de stam van surveilance capitalism is.

En daar houdt het niet op. De beveiliging van Evil Corp Pokémon Go is driewerf ruk. Ja, de communicatie met de servers is versleuteld. Pluspuntje, zou je zeggen, ware het niet dat de app de integriteit van de versleuteling totaal niet controleert. Dat maakt het voor de gevorderde gebruiker niet alleen mogelijk om vanuit het comfort van de eigen huiskamer Pokémon over de hele wereld te vangen, het betekent ook dat kwaadwillenden je smartphone over kunnen nemen als je toevallig verbonden bent met hun WiFi-netwerk.

Het is niet de vraag of er misbruik gemaakt wordt van alle data die Pokémon Go (en alle andere apps) opslaan. Het is de vraag wanneer dat gebeurt. De media waarschuwen voor hackers die op de loer liggen, maar ik maak me meer zorgen om het verdienmodel an sich.

Click to comment

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VERS

We do not believe in the world empowering women.

We believe in women empowering the world!

Journalist, activist, game-changing artist, mind-body scientist, international solidarist?

Join the tribe

Copyright © 2020 Vileine

To Top