Share

Tweet

Share

Share

Email

Comments

Een nieuwe week, een nieuwe stroom berichten van het feministisch front. Vileine neemt elk weekend de week door. Clara vraagt zich af: wat moeten we hier nou weer van vinden?

Geen vrouwelijke Oscars

Eigenlijk was het zondagavond, maar dankzij het tijdsverschil mogen we het meenemen in het overzicht van deze week: de Oscaruitreiking. Vooral de openingsmonoloog van presentator Chris Rock maakte indruk. waarin hij snoeihard de geschiedenis en actualiteit van racisme in Amerika. Half grappend suggereerde Rock voortaan geen onderscheid meer te maken tussen mannelijke en vrouwelijke acteurs bij de prijs voor beste acteerprestatie. ‘Het is toch geen atletiekwedstrijd!’

Zit wat in. In zijn Voetnoot juichte Arnon Grunberg het alvast toe. ‘Acteren is acteren, of het nu door mannen, vrouwen of hybride wezens wordt gedaan,’ aldus Grunberg.

Puur en alleen selecteren op kwaliteit dus, waar hoorden we dat ook weer eerder? Als het net zo’n succes wordt als in de top van het bedrijfsleven, dan worden de Oscars  niet slechts een wit feestje, maar de Hollywood-variant van de man cave. De meeste films zakken immers nog steeds met zware onvoldoendes voor de Bechdeltest. Misschien toch nog maar even houden dus, die Oscar voor beste actrice.

Politieke abortus

Ook deed de SGP deze week een poging de discussie over abortus nieuw leven in te blazen. Inderdaad, in het jaar dat zelfs de paus milder wordt over abortus en Ierland bijna overstag gaat, wil de SGP haar eigen achterhaaldheid nog even flink in de schijnwerpers zetten. Goed bezig, heren.

In Amerika staat meer op het spel, nu de hoge raad zich buigt over de wettigheid van strengere abortusregels in Texas. De uitspraak kan grote gevolgen hebben voor de toegankelijkheid van abortus in de VS, dus reden genoeg de vingers gekruist te houden voor onze Amerikaanse zusters.. Deze week gingen in de Zweedse liberale partij ondertussen stemmen op om het ook voor toekomstige vaders mogelijk te maken te kiezen voor een ‘wettelijke’ abortus. De Zweedse mannen willen het recht hebben om vóór de geboorte te beslissen of ze vaderlijke plichten op zich willen nemen. Klinkt natuurlijk super geëmancipeerd, maar, lieve Zweden, je kind met een krabbel op een papiertje mogen verwerpen is toch echt een ander soort recht dan abortus. Iedereen gunt de man natuurlijk zijn persoonlijke hufterigheid, maar om dat nou in de wet te gaan opnemen? Mwah.

Menstruatieverlof

Verder maakte een Engels bedrijf bekend medewerksters voortaan een speciaal menstruatieverlof te verlenen. Ietswat tijdens de heftigste buikkrampen ongetwijfeld als een geniaal idee moet hebben geklonken, maar feitelijk gezien natuurlijk een idioot plan is. Alsof alle vrouwen elke maand precies dezelfde symptomen van onbekwaamheid krijgen? Zorg liever voor een fatsoenlijke ziekteregeling voor alle vrouwen én mannen, en laat vrouwen vooral lekker zelf bepalen of ze zich afmelden vanwege hormonen of bacillen.

Oostblokmentaliteit

Tenslotte wilde Evgeniy Levchenko in zijn hoedanigheid als ‘oud-voetballer’ deze week ook nog iets kwijt over doorgeslagen feministes en vrouwen achter het stuur, maar helaas belette de bierfles aan mijn mond me om het artikel uit te lezen. In Oekraïne is de situatie volgens Levchenko overigens vele malen beter, wat waarschijnlijk verklaart waarom vrouwenorganisatie Femen daar is opgericht. We nemen het mee in onze overwegingen voor het referendum, Evgeniy!