Al jaren hoor ik klachten over het gebrek aan mannelijke docenten in het basisonderwijs. Jongetjes zouden een achterstand oplopen, omdat ze geen goede rolmodellen zouden hebben en het onderwijs zou “te vrouwelijk” zijn. Ik snap dat wel. Zes jaar lang werkte ik als leraar Nederlands op een gymnasium en ik zag dat jongens en meisjes inderdaad nogal verschillen in aanpak en ontwikkeling. Probeer een brugklasjongetje maar eens uit te leggen wat het belang van goede planning is: dovemansoren. Daar is de frontale cortex nog niet aan toe. Als vrouw vond ik dat soms lastig te begrijpen, zeker aangezien ik zelf als brugger braaf en gedisciplineerd was. Ik kan me voorstellen dat het voor jongens goed is om aangesproken te worden door iemand die eenzelfde soort ontwikkeling heeft doorgemaakt.
Vreemd is wel dat deze discussie zich lijkt te beperken tot het basisonderwijs. Gisteren las ik in een Belgische krant het verhaal van een promovenda Filosofie aan de KU Leuven, die het aan de stok had gekregen met haar promotor. Zo erg zelfs dat er fysiek geweld aan te pas was gekomen. Geboeid door dit verhaal dook ik eens wat dieper in het curriculum van de bachelor filosofie in Leuven. Wat schetste mijn verbazing? In de hele bachelor geeft niet één vrouw les. Nul. Terwijl het overgrote deel van de studenten vrouw is. Sterker nog: de meeste promovendi zijn ook vrouw, maar blijkbaar worden zij vervolgens niet aangesteld als docent wanneer er een vacature is. Hoe kan dat?
Wanneer je het docentencorps van de opleiding Filosofie onder de loep neemt, dan blijkt die te bestaan uit blanke mannen, meest van middelbare leeftijd. Thuis, naast mij op de bank, zit een betrouwbare bron die vijftien jaar geleden in Leuven afstudeerde en die me vertelt dat dat toen ook al zo was. Waarschijnlijk is het nooit anders geweest. Worden deze mannen gedwongen vrouwen aan te nemen? Nee. Elke accreditatieronde komen ze er met een kanttekening vanaf. Goede opleiding, maar wel wat weinig vrouwelijke docenten. Maakt dat dat de mannen op zoek gaan naar vrouwelijke collega’s? Nee. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat deze mannen nooit een vrouw zullen aannemen, tenzij ze met harde hand gedwongen worden.
Het argument dat vrouwen dun gezaaid zijn in de filosofie is ook moeilijk hard te maken: het overgrote deel van de studenten is vrouwelijk. Als al deze vrouwen niet goed genoeg zijn voor een baan aan de universiteit, dan schort er toch echt iets aan je eigen opleiding en zou je eens goed in de spiegel moeten kijken. Ik ben altijd voorzichtig wanneer het op quota aankomt, maar in gevallen als deze lijkt een quotum me een prima “harde hand”. Wie niet horen wil, moet maar voelen.
Ik beperk me hier even tot het voorbeeld uit Leuven, maar mijn interesse is gewekt. Hoe is het met de man/vrouw-verhouding gesteld aan Nederlandse universiteiten? Zijn er opleidingen waar mannen nog steeds de dienst uitmaken, maar waar vooral vrouwen in de collegebankjes zitten? Laat het me weten, dan beloof ik dat ik eens flink aan de bel zal trekken.
quentin
20 maart 2016 at 11:23
Hee hoi,
Bij ons op de school is er een leraar en een (zuid-afrikaanse!) lerares.
School is Praedinius Gymnasium.
By the way je muziek is echt heel goed, vooral afstandsbediening!