Hallo Meneer Zijlstra,
Het is op het moment van schrijven zondagavond en Nederland is collectief nog even aan het bijkomen van #FreeEbru, de columniste die wat minder flatteuze tweets over Erdogan de wereld in slingerde, terwijl ze op vakantie was in Turkije en prompt werd opgepakt door de lokale autoriteiten. Inmiddels is ze gelukkig weer vrij, zodat ze weer verder kan gaan met het schrijven van hatelijke eng-rechtse columns, zoals haar goed recht is. Ze begon al door zichzelf na één nachtje cel te vergelijken met een Syriër, dus dat belooft wat. Maar terwijl deze hele #ophef zich afspeelt kan ik alleen maar aan één ding denken: aan een interview dat u in maart 2015 gaf aan de Volkskrant. U zei daarin dat u best wat meer samen wilde optrekken met dictators.
Meneer Zijlstra, hoe vindt u zelf nou dat het daar mee gaat?
Dat interview werd op 28 maart gepubliceerd. Iets minder dan een jaar daarna sloot uw regering het vluchtelingenakkoord met Turkije. Ik vraag me af of u in het interview ook al op Erdogan doelde. Of denkt u dat uw regeringscollega’s oprecht dachten dat Turkije heel goed in staat was om grote stromen vluchtelingen op te vangen? Natuurlijk waren er al lang kritische geluiden te horen over Erdogans bewind, maar zoals de goede Hollandse traditie betaamt kijken we alleen op van nieuws uit het buitenland als het direct betrekking heeft op ons kleine kikkerende centrum van de wereld.
U pleit in het interview voor een ‘realistischer buitenlandbeleid’ waarin we beter zaken kunnen doen met zittende dictators die de rust en de orde bewaken in de regio. Dat valt volgens u veruit te verkiezen boven het aanspreken van dictatoriale regimes met een ‘opgeheven vingertje’. U legt uit: “Op het moment dat er een stabiel regime is, moet je daar op duwen. In plaats van zeggen: u handelt niet volgens onze standaard, dus we vinden u slecht. We moeten niet meer meteen de mensenrechtenkaart trekken.” Refereren aan het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens ziet u dus als een opgeheven vingertje dat in de weg staat van uw ultieme droom om vluchtelingenstromen in te dammen. Ok dan.
Het ding met die mensenrechten is dat we met zijn allen zo verschrikkelijk selectief zijn wanneer en voor wie we ze belangrijk vinden. Het ene moment zetten we ze op een voetstuk als het belangrijkste dat Europa heeft voortgebracht. Drie seconden later zijn het alleen maar die irritante Gutmenschen die huilen als ze worden geschonden. Dan zwalken we weer naar de andere kant van de discussie als het gaat om onze eigen vrijheid van meningsuiting. Je kunt een lynchmob van reaguurders verwachten als je die ook maar enigszins in twijfel trekt. Maar in de volgende alinea hebben we het weer over ‘wijzende vingertjes’ als het gaat over het opkomen voor de mensenrechten van vluchtelingen. Die mensen moeten we koste wat kost indammen, want (en nu komt de klapper) ze zouden geen respect hebben voor onze vrijheden.
De vrijheden en rechten van mensen uit Verweggistan zijn alleen maar valide voor ‘Ja-maar-wat-dacht-je-dan-van’-argumenten. Wat er voor onze voordeur gebeurt met diezelfde vrijheden en rechten is natuurlijk een heel ander verhaal. En daar begint het nu allemaal een beetje onhandig te worden. Want waar u, met de handelsgeest en het opportunisme van een VVD-er principes als eerste in de uitverkoop zet, schreeuwt uw bevolking met schuim op de kaken om hun eigen vrijheid van meningsuiting. Boehmermans, de kliklijn, Frederike Geerdink, en nu Ebru Umar. Erdogan is in de volksmond inmiddels een dictator. Niet omdat hij ongewapende vrouwen en kinderen aan de Turkse grens af laat knallen of omdat hij zijn kont afveegt met de persvrijheid van zijn eigen volk, maar omdat hij ons recht op Vrijheid van Kapotschelden probeert in te perken. En uw regering heeft het akkoord getekend waardoor hij nu zijn pik op tafel legt.
Die dictatoriale machten met wie uw partij best zaken wil doen komen nu wel erg dichtbij. Uw ‘realistisch buitenlandbeleid’, waarbij u prima over andermans mensenrechten heen wil stappen, heeft als consequentie dat uw partij in de binnenlandse politiek evenveel autoriteit heeft als een natte tosti. U kunt consequent idealisme interpreteren als een wijzend vingertje, maar dat ene vingertje verandert heel snel in twee opgeheven middelvingers van uw achterban, als u niet oppast.
U bent nu een jaar verder met uw realistische buitenlandbeleid. Dat vluchtelingenstromen indammen is vrij effectief als je het aan een dictator overlaat, so far so good. Maar denkt u werkelijk nog steeds dat u door middel van economische druk ook invloed kunt uitoefenen op een idioot als Erdogan? Het lijkt erop dat u hem juist de kans heeft gegeven om omgekeerd dezelfde druk uit te oefenen op u, meneer Zijlstra. En zowel de columnisten met het wijzende vingertje als de columnisten met de geheven middelvingers kijken vol verwachting toe hoe u zich hier uit gaat wurmen.
Als ze tenminste niet eerst worden opgepakt.
