Zondag 11 oktober 2015. “Gatverdamme! Wat zijn die linkse wijven toch altijd lelijk!” schreeuwt de boze PEGIDA-aanhanger hard naar zijn lachende kameraad, terwijl ik met tientallen andere Utrechters op het Vredenburgplein met geschreeuw en met blazen op fluitjes het racistisch gekweel van PEGIDA-voorman Edwin Wagensveld probeer te overstemmen.
Donderdag 23 juni 2016. Met schaamte en boosheid vallen EU-ministers en -burgers over elkaar heen om “de Engelsen” te vertellen hoe dom ze wel niet zijn om uit de EU te stappen. Economische zelfmoord, misplaatste arrogantie en kortzichtig politiek gewin lijken voor de meeste voor-stemmers ten grondslag te liggen aan #Brexit.
Jo Cox’s dood lijkt een voetnoot
De schok van dit afscheid van de huisgenoot die nooit echt bij de woongroep heeft willen horen, heeft de media alweer doen vergeten dat een week geleden een rechts-extremist het Britse Labour-parlementslid Jo Cox midden op straat neerstak en -schoot. De dagen voor Brexit wisten alle media nog te vertellen dat “deze moeder van 2 kinderen” een voorvechtster was van Bremain en al jaren luid en duidelijk was over hulp bieden aan vluchtelingen. Zelfs Brexit-hoofdmannen als conservatief politicus Boris Johnson, vader van zes kinderen, en UKIP-hoofdman Farrage, vader van vier kinderen en nu werkeloos Europarlementariër, wisten dat ze even hun campagne stil moesten zetten. Maar met Brexit als voldongen feit is iedereen Jo alweer vergeten. Ze is slechts en voetnoot in de geschiedenis van het uiteenvallen van de Unie.
Maar Jo’s moord is geen voetnoot. Jo’s moord is een uiting van extreem-rechts nationalisme dat zich gesterkt voelt door de UKIP’s, de PVV’s, de Trumps en de Front Nationals van deze wereld. Extreem-rechts dat zich verstopt achter de noemer ‘bezorgde burger’ en steeds meer en meer terrein wint. En naast de bekende vijanden, zoals ‘buitenlanders,’ moslims, Joden, Roma, ‘links’ en de ‘gevestigde orde,’ bevinden vrouwen zich ook altijd aan het verkeerde eind bij fascisten, nationalisten en extreem-conservatieven.
Of het nou bruinhemderige fascisten of nationalistische conservatieven zijn, vrouwen zijn altijd minderwaardig en dienen hun plaats te kennen. Vrouwen met een mening, en zeker een mening die afwijkt van de rechts-nationalistische norm, dienen (mond)dood gemaakt te worden.
Vrouwen moeten (mond)dood gemaakt worden
De Duitse romantici eind 19e eeuw plaatsten de vrouw in een soort van goddelijke moedervorm. De perfecte vrouw baarde veel kinderen, kookte en maakte schoon, terwijl zij met haar mooie blonde vlechten en grote borsten een stralend voorbeeld was van hoe vrouwen dienden te zijn. Heel anders dan de vrouwen die in deze tijd juist meer en meer mondig werden en voor zichzelf op begonnen te komen.
Al snel namen de nationalisten deze romantische ideeën over en goten zij deze in hun eigen kromme ideologieën. En niet alleen Duitsland maakte zich hier schuldig aan. Ieder Westers land had zijn of haar eigen ideaalbeeld van de werkende, barende vrouw, die fier en trots achter haar man stond als hij weer brood op de plank bracht. Dat vrouwen in de geïndustrialiseerde wereld traditiegetrouw meer werkten dan hun mannen, telde niet mee. Vrouwen waren immers ook biologisch gezien inferieur volgens de Eugenetica, de Frenologie en het biologisch determinisme, pseodo-wetenschappen die gretig aftrek vonden bij nationalistische, conservatieve bewegingen. Er moest zo snel mogelijk iets gebeuren aan het feit dat vrouwen zo veel van huis waren. In de ideale samenleving onder het opkomende conservatieve nationalisme waren de vrouwen weer gewoon in de keuken te vinden en niet op de werkvloer. Als er werk gecreëerd werd, dan was dat voor mannen! De oorlogsmachine: een fantastisch arbeidsbureau voor piemels.
Er waren echter vrouwen die het niet pikten en in opstand kwamen tegen de repressie van de mannelijke maatschappij. Zij streden voor stemrecht, arbeidsrechten, recht om te scheiden en recht op het beschouwd worden als individu. Bewegingen als de Suffragettes in Groot-Brittannië kwamen op. En daar waar socialistische arbeidersbewegingen en links-revolutionaire groepen zich agressie van voornamelijk de staat op de hals haalden, wisten de Suffragettes de haat en agressie van de gewone man uit te lokken. Vrouwen werden bespuugd, geslagen en geterroriseerd op straat, bij manifestaties en bij hun huis. Uitgemaakt voor hoeren, duivelsvrouwen en simpelweg “slechte echtgenotes,” dienden zij zo snel mogelijk hun mond weer te houden. Het was niet ongewoon voor de politie om Suffragettes te arresteren en ze dan bij hun boze man thuis af te leveren met de boodschap: “Zorg ervoor dat je vrouw zich weer gaat gedragen.”
De superioriteit van de Arische man
In Hitler-Duitsland en fascistisch Italië kreeg de vrouw uiteindelijk vanuit overheidsdwang de positie van baarkoe toegewezen. Mondige vrouwen werden vervolgd en vermoord in kampen en Gestapo-kelders. De staatsideologie die de superioriteit propageerde van de Arische mens, legde fijntjes de nadruk op het verschil tussen mannen en vrouwen. Arische vrouwen waren beter dan Joden, Roma en Slaven, maar de Arische man was toch echt superieur aan iedereen.
Fast-forward naar hedendaagse rechts-extremisten. Of het nou neo-Nazi’s zijn in de buitenwijken van Dortmund, Britain First-kaalkoppen in Dover, Nationale Socialisten van de NVU, de Pijlkruizers in Hongarije of de Democraten in Zweden, allemaal dwepen ze met de oude romantische beelden van blanke superioriteit, waarbij West-Europeaanse mannen bovenaan de voedselketen staan. Niets maakt de hedendaagse nationalist dan ook zo boos als een vrouw met een hoofddoek of een donkere vrouw die zich bemoeit met de politiek. Dubbel fout maakt dubbel boos. Je hebt het verkeerde kleurtje en je bent een vrouw met een mening! Doe normaal! Een mondige moslima die voor een linkse partij uitkomt, is toch echt wel het ergste dat er bestaat. De sterke, donkere vrouw lijkt tegenwoordig de vervanger van wat in vroeger tijden de zigeunervrouw was: een archetypisch beeld van kracht, schoonheid en ‘mystiek,’ maar er tegelijkertijd stiekem op uit om de blanke man en zijn welvaart te vernietigen.
Vrouwen lijken ook vaker het doelwit bij bijeenkomsten en demonstraties van clubs als Pegida en allerhande AZC-NEE groepen te zijn dan mannen. “Daar moet een piemel in!” klinkt als een vrouw zich durft uit te spreken tegen de denkbeelden van extreem-rechts. En menig activiste is al uitgescholden voor “hoer” of “vieze linkse stinkslet.” Ik ken eigenlijk geen scheldwoorden specifiek voor mannelijke anti-racisten. Als neofascisten mij uitschelden, komt het vaak niet verder dan “vieze Jood.”
Vrouwen zijn vaker het doelwit
Intussen worden vrouwen met hoofddoeken bespuugd of wordt er gepoogd hun hoofddoek af te trekken, maar hoeven mannen in djellaba zich (nog) geen zorgen te maken als zij in hun eentje over straat lopen. Misplaatste seksistische en racistische angst voor represailles zal hier een rol spelen, maar het is opvallend dat machomannen die normaal alleen op de vuist gaan met andere mannen tijdens voetbalwedstrijden, geen moeite hebben om een kleine Marokkaans meisje de huid vol te schelden, maar Marokkaanse mannen links laten liggen.
Op internet gaat de haat richting mondige vrouwen ook zonder problemen alle grenzen over. Politieke partij DENK was niet interessant genoeg om je pijlen op te richten totdat een mondige donkere vrouw zich ermee ging associëren en toen was het hek van de dam. De misogynie spat van het scherm af. Met een flinke scheut racisme erbij is er een ongekend vieze haatcampagne aan de gang, die hopelijk geen fysieke consequenties heeft voor Sylvana Simons – al hou ik mijn hart vast.
Terug naar Engeland. Uit interviews met pro-Brexit-stemmers blijkt dat een groot deel van hen voornamelijk hoopt dat alle moslims en immigranten snel het land uit worden gesmeten. In dit “nieuwe” Engeland is geen ruimte voor “minderwaardige” mensen. En net als bij Jo Cox lijkt het erop dat vrouwen een voorkeursdoelwit zijn. Zo werd bijvoorbeeld Shazi Awan, BREMAIN-campagnevoerder uit Wales, via Twitter bedreigd op een manier die alles samenvat: “Fuck Links! Engeland heeft gesproken. Een fantastische overwinning voor Rechts! Oi, moslims, ga je spullen maar pakken!”
