WORLD+CULT

Girlgangs: girls who run with foxes in Foxfire

Onderschat nooit de kracht van een girlgang. In de jaren ’90 schreeuwden vijf maffe, Britse chicks overal ‘girlpower!’ en nu nog hebben de Spice Girls een bijzonder plekje in het hart van talloze vrouwen. Waarom? Omdat zij een universum hadden gecreëerd waarin zij als stoere, grappige vrouwen samen andere vrouwen speelruimte gaven om dit ook te zijn. Het is nu 20 jaar later, en net zoals de patriarchale samenleving bestaan zulke girlgangs nog steeds – misschien wel meer dan ooit – dus het is tijd om er een paar voor te stellen. De girlgang van deze week is de fictieve vriendinnengroep uit de jaren ’90-cultklassieker Foxfire.

Wie zijn ze?

Toen de film Foxfire uitkwam in 1996, was ik 19, precies de juiste leeftijd om me te herkennen in een film over vijf heel verschillende meiden die terugvechten als een leraar ze seksueel misbruikt. Tot actie aangezet door vrijdenker Legs (een piepjonge Angelina Jolie in haar allereerste, fantastische, androgyne rol) vormen ze een hechte vriendschap en doen ze alles voor elkaar. Ze komen in opstand tegen autoriteitsfiguren (ouders, leraren, rechters en politie) en leren voor het eerst hoe het is om vrij te zijn en voor zichzelf te denken. Als hun rector ze ervan beschuldigt een girl gang te zijn (“What are you, some kind of gang? Those girls who run with foxes?”) trekken ze zich terug in een verlaten huis, redden Maddy’s kunstportfolio uit de school waar ze vanaf getrapt zijn en vechten terug tegen jongens door wie ze lastiggevallen worden. Maar het meeste van alles: ze praten met elkaar over seks, dubbele moraal en ouders die er niet voor hen zijn, en ze begrijpen elkaar.

Waarom zijn ze zo stoer?

De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Joyce Carol Oates, dat zich afspeelde in de jaren ’50. In 2013 is er een nieuwe verfilming van gemaakt, die getrouwer is aan dat tijdsbeeld, maar voor mij is deze film met zijn rad jaren ’90-uitstraling – compleet met rollerblades, Polaroids, muziek van L7, Patti Smith en en Kristin Hersh, en zelfs de allereerste keer dat ik een chat op de computer zag! – de enige echte. Je hebt niet geleefd als je deze scene, waarin Angelina Jolie bij de anderen matchende tattoos zet op de meeslepende klanken van Mazzy Star’s Into Dust, niet hebt gezien:

Wat echter zo mooi aan deze film is, is juist dat dit een verhaal van alle tijden is. Over het zoeken naar je eigen weg, los van wat mensen je vertellen of willen leren. Over je losmaken van rolpatronen. De meiden van Foxfire leren dat ze alles kunnen zijn en doen wat ze maar willen, hoezeer anderen ze ook proberen tegen te houden of klein te krijgen. Als iemand haar voor ‘slet’ uitmaakt, zegt Violet: “At least I know what I’m doing.” Of ze nou lesbisch zijn (Legs), hetero (Violet), nog-net-beginnend (Rita) of het nog niet helemaal weten (hoofdpersoon Maddy, een glansrol van Hedy Buress), ze laten zich niets voorschrijven. En daarin steunen ze elkaar onvoorwaardelijk:

Legs: “You’re the assholes for letting him get away with it. When he’s putting his hands on her, you should imagine he’s putting his hands all over you… and you… and you. ‘Cause he sure would if he could.” Maddy: “So what are we supposed to do?” Legs: “We stick together.”

Leuke feitjes: hier zien we Angelina Jolie vóór haar Hollywood glamourfase, in al haar androgyne glorie; toen ze nog geen moeder-van-alle-wezen was en er werd gefluisterd dat ze een relatie met haar halfbroer had en zijn bloed aan een ketting om haar nek droeg. Ook gingen er ten tijde van Foxfire geruchten dat ze een affaire had met haar co-ster, model Jenny Shimizu (die in de film stoner Goldie speelt), die eerder al Madonna het hoofd op hol bracht. Ook speelt Jenny Lewis hier de piepjonge Rita – Jenny zou later wereldfaam krijgen als zangeres van de band Rilo Kiley.

Vrouwelijke superhelden?

Voor mij was Foxfire de eerste mainstream film die specifiek ging over je als vrouw anders voelen. Over queer zijn. Over vrijheid willen. Of, zoals de tagline van de film zegt: “If you don’t like the rules, make your own.”

Natuurlijk zijn er ook mindere momenten in de film – een overdosis, een overdramatische wending waarin Legs de abusive vader van Goldie bedreigt met een pistool – maar de boodschap van Foxfire staat als een huis en is een boodschap voor alle komende generaties vrouwen: leer op eigen benen staan (letterlijk en figuurlijk) en help elkaar.

Click to comment

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VERS

We do not believe in the world empowering women.

We believe in women empowering the world!

Journalist, activist, game-changing artist, mind-body scientist, international solidarist?

Join the tribe

Copyright © 2020 Vileine

To Top