Wie is onze heldin?
Ryden Malby, gespeeld door Alexis Bledel, heeft haar carrière (masterplan) al helemaal uitgestippeld. Totnutoe is alles gelukt. Ze heeft goede cijfers op de middelbare school gehaald, zodat ze met een beurs naar de universiteit kon. Vervolgens heeft ze ook op college goede cijfers gehaald (helaas net geen valedictorian). Tot slot heeft ze wel drie stages bij verschillende uitgeverijen gedaan. Als dit je bekend in de oren klinkt: ja, het is net alsof je naar Rory van Gilmore Girls kijkt, maar dan met een andere familie.
Haar doel
Werken als redacteur bij prestigieuze uitgeverij Harperman & Browning.
Wat voor obstakels moet ze overwinnen?
Als ze op sollicitatiegesprek komt, zijn er nog tien andere kandidaten en wordt ze niet geselecteerd. Ze kan haar droomappartement niet financieren en moet weer bij haar ouders gaan wonen. Vervolgens gaat ze als een waanzinnige overal solliciteren en wordt nergens aangenomen. De telefoonrekeningen, studie- en creditcardschulden stapelen zich op. Daarbij is haar auto ook nog in de prak gereden, en gezien het openbaar vervoer is Amerika bagger is, moet ze zich met de taxi laten vervoeren. Uit wanhoop neemt ze een baantje aan in haar vaders kofferwinkel, waar ze in een piccolopakje moet lopen. En dan zijn feestjes ook nog eens vervelend geworden, want iedereen vraagt altijd wat je doet, en dan moet je toegeven dat je werkloos bent.
Haar familie
Gelukkig kan Ryden op de steun rekenen van haar tikkeltje eigenzinnige, maar toch vrij traditionele familie. Vader Walter, gespeeld door Michael Keaton, is prettig gestoord. Naast zijn baan als kofferverkoper stort hij zich zonder na te denken op zijn handeltje in gespen. Hartelijke moeder Carmelia, gespeeld door Jane Lynch, is de meest stabiele factor in huis. Rydens kleine broertje Hunter likt het liefst andere kinderen in hun gezicht. Dan heb je nog oma Maureen, gespeeld door comédienne Carol Burnett, die al bezig is met het uitkiezen van haar grafkist.
De beste vriend/love interest
Vreemd genoeg heeft Ryden maar één vriend: de altijd gitaarspelende Adam Davies. Ze kent hem van haar eerste studiejaar. Zijn moeder is overleden en zijn vader kijkt nauwelijks naar hem om. Adam heeft weer last van een ander probleem: keuzestress. Hij kan naar de rechtenstudie van Columbia University gaan, maar ook een carrière beginnen als muzikant. Oh ja, en hij is vanaf het begin van de film smoorverliefd op Ryden, waardoor je je direct afvraagt waarom hij haar niet gewoon ouderwets om verkering vraagt inplaats van zo nonchalant mogelijk tegen haar te doen.
Ondertussen heeft Ryden haar oog laten vallen op de bevallige Braziliaanse overbuurman David Santiago. Nadat Walter per ongeluk Davids kat heeft overreden, waarmee hij al een zeer lange vete had, nodigt David Ryden bij hem thuis uit. Hij regisseert reclames en ze is zeer onder de indruk van alle coole producten die hij in zijn appartement heeft liggen. Even denk je dat hij Ryden van wijs advies gaat voorzien door te zeggen dat ze niet ziet wat ze allemaal in zich heeft. Maar dat is gewoon een versiertruc om met haar het bed in te duiken en het werkt verdomme ook nog.
De rivale
Jessica Bard is degene die de titel van valedictorian wegkaapt voor Rydens neus en ook eens nog haar droombaan inpikt. Ze is Rydens zelfbenoemde Darth Vader – en daardoor nogal een stereotype aartsrivale.
En wie is de backstabber?
Niemand. Zoals Walter opmerkt is het niet mogelijk om alles perfect te plannen, want het leven heeft vaak de neiging om je een loer te draaien. Zo schijnen zijn gespen gestolen waar te zijn en wordt hij door de politie opgepakt voor diefstal. Of laat Hunter Ryden schrikken, waardoor ze per ongeluk een grafkist omstoot die $10.000 kost. Oeps!
De befaamde oneliner
Ok, deze film is daar te onbekend voor, maar mijn favoriet is als Maureen het volgende zegt over Hunter: “Weird is good! Weird indicates a creative force.”
Powermomenten
- Als Carmelia erop staat dat Maureen moet ophouden zich voor te doen als een zielig arm vrouwtje en de borgsom van $15.000 te betalen voor haar zoon.
- Als Waltersuper blij is dat hij weer een vrij man is.
- Als Walter eindelijk, na lang zeuren, een skelter voor Hunter bouwt, zodat hij mee kan doen aan de wedstrijd. Hunter wint de race, maar helaas breken de remmen en eindigt hij met de skelter in het meertje.
- Als Ryden de overbuurman weer tegenkomt, vertelt hij dat hij gestopt is met zijn baan en weer teruggaat naar zijn familie in Brazilië. Hij vertelt ons vervolgens de moraal van deze film: “What you do with your life is really just one half of the equation. The other half, the more important half, really is who you’re with when you’re doing it.”
Maar ehm…is deze film wel eigenlijk feministisch?
Nee. Dat is jammer, want alle ingrediënten zijn aanwezig in deze film, die vlak na de financiële crisis van 2008 is gemaakt. Zo ken je vast wel iemand die werkloos is/was of misschien ben je het zelf wel. Daarbij hebben we over het algemeen geen kwade genius in ons leven, maar leven we in een maatschappij die het ons soms moeilijk maakt om de dingen te bereiken die we willen.
Helaas neemt het scenario een paar rare wendingen, zodat het een romantische komedie kan zijn.
- Ryden krijgt opeens toch haar droombaan aangeboden. Blijkbaar maakt Jessica het zo bont dat ze ontslagen wordt en Ryden haar mag vervangen.
- Ryden zegt na een paar maanden haar droombaan op, trekt uit haar ouderlijk huis en gaat naar een voor haar compleet onbekende plek: Columbia University, om bij haar “ware” te zijn: Adam.
Het voelt onrealistisch dat Ryden al haar harde werk zou opgeven voor iemand die ze eerst nauwelijks zag staan. Je hebt het idee dat de mooie moraal vooral aansluit op Rydens familie, omdat ze met elkaar zo positief en veerkrachtig zijn. Daarbij is het jammer dat Ryden opeens toch de baan krijgt die ze altijd wilde. Het zou in deze periode zoveel interessanter zijn als een film kijkt hoe Ryden het hele traditionele systeem van een baantje scoren kan omzeilen, zodat ze de dingen kan doen die ze daadwerkelijk wil doen.
