In Nederland ligt een petitie voor menstruatieverlof en in Italië is zelfs een wetsvoorstel in de maak: vier dagen vrij per maand, per bloedpoes, is het plan. Voor Radio 1 liet Hadjar haar frustratie horen over het ongesteldheidsverlof in een gesproken column. Lees hem hier nog eens rustig na.
Mannen die dingen uitleggen aan vrouwen die het beter weten, je ziet ze overal. Mansplainen is nu zelfs overgeslagen op bloedige tampons. Ik hoor overal meneer Peter de Vroed vertellen over zijn menstruatieboek “de men-streepje-struatie”, want menstruatie is ook een mannenzaak. Of zo. Deze menstruatiatie-men werd bekend door Humberto Tan te martelen met zijn menstruatie-challenge. Hij verkoopt workshops. Hij zegt te willen vechten voor het recht van vrouwen om thuis te blijven bij een bloedpoes. Deze Peter de Vroed kwam deze week wéér met zijn mening omdat er in het o-zo-feministische Italië nu zelfs een wetsvoorstel over ongesteldheidsverlof komt. En bedankt, vriend. Ik zit echt niet te wachten op ongesteldheidsverlof en ik ga me ook niet door een man laten uitleggen waarom ik onder een dekentje moet liggen. We zijn de menstruatiehut nu echt voorbij, hoor.
De schaamte van stiekem scharrelen in tassen en tankstation-wc’s
Mannen weten natuurlijk niks over ongesteld zijn. Ze weten niet hoe het voelt om elke maand binnenstebuiten gekeerd te worden, je eierstokken uit te wringen en bloedklonters tegen de wcbril te zien spatten, nee. De schaamte van stiekem scharrelen in tassen en tankstationwc’s voor slechtpassende tampons alsof het om heroine gaat. Ineens te gaan huilen wanneer een baby naar je lacht, omdat je hormonen zo raar doen. Mannen en hun hormonen doen sowieso vaak raar.
Als alle mannen opeens ongesteld worden, dan zouden de wc’s van deze wereld er meteen uitzien als een bloedigere versie van Netflixhorror Stranger Things. Mannen zouden zich massaal ziek melden zodra het eerste druppeltje in een boxershort viel. De maatschappij zou uit elkaar vallen als een paar daagjes bloeden en dood willen een geaccepteerde smoes zou zijn om gewoon thuis te gaan zitten janken. Maar dat is dus precies de bedoeling nu. Ongesteldheidsverlof, alleen mannen kunnen zoiets dat bedenken.
Alleen mannen kunnen zoiets bedenken
Die menstruatie-challenge liet met elektrische schokken aan mannen voelen hoeveel pijn het precies doet om ongesteld te zijn, en dat was even schrikken. Blijkbaar volgde de irrationaliteit bij Peter de Vroed vanzelf. Dat hele “menstruatie is een mannenzaak” heeft nu een ware
kruistocht in gang gezet met mannen die bloedende vrouwen verdomme
van de werkvloer willen schoppen. Ja, ik ben boos. Ja, ik ben ongesteld. Betekent dat dat ik als columnist maar één op de vier weken m’n mond moet gaat houden?’
Laat ik niet te emotioneel doen. De man in kwestie heeft tot mijn grootste irritatie nog gelijk ook. Ongesteldheid is zo onderschat; bij die nagebootste pijnprikkels, schreeuwden veel mannen het uit. Ze konden niet eens een fatsoenlijke volzin meer produceren, laat staan dat ze nog naar hun werk zouden kunnen komen om daar stil op een kantoorstoel te zitten. Ongesteld zijn is niet voor mannetjes.
Baas in eigen baarmoeder. Het is niet dat menstrueren een stukje chocoladetaart is. Maar guess what: vrouwen eten dat gewoon.
En al die andere problemen waar vrouwen nu mee zitten zijn toch echt net wat groter en bloederiger: zoals eenderde kans op seksueel geweld en intimidatie, 20 procent minder verdienen en na bevalling helemaal thuisblijven omdat de VVD vaderschapsverlof Niet Normaal vindt. Dàt zijn problemen. En dan denken mannen dat vrouwen gaan huilen om een beetje bloed? Het laatste dat we bij het oplossen van echte vrouwenproblemen kunnen gebruiken, is gezeur over zeurende vrouwen.
De enige die het aangaat of ik ongesteld ben is mijn tampon, dankuwel meneer.
Luister hier de column van Vileine Hadjar terug op Radio 1
Sylvie
22 april 2017 at 07:34
Hmmm, ik ben een 41-jarige vrouw en ben heel blij met de aandacht hiervoor. Ik heb het zelf altijd onderschat en probeer de laatste tijd wel wat rust te nemen als ik ongesteld wordt. Lastig met een druk bedrijf en een onregelmatige cyclus, maar he ik ben niet voor niks ondernemer geworden. En dat rust nemen, is prettig.
Ik kan me voorstellen dat het tegenintuitief is dat een man die discussie aanslingert. Het is niet dat een vrouw dat niet kan, maar een vrouw heeft het niet eerder gedaan. Ik vind het seksistisch van iemand die tegen seksisme is om erover te vallen dat het door een man is gedaan. Dat het gebeurt, is toch belangrijker dan wie het doet?
In her artikel lijkt de schrijfster mannen als sekse tot vijand te maken en dat vind ik jammer. Doet een man iets in het belang van vrouwen, is het ook weer niet goed. Het lijkt me het toppunt van feminisme dat mannen en vrouwen de dingen samen in wederzijds belang regelen. Dus als iemand daar in stap in zet, vind ik aanmoedigingwaardig.
Volgens mij zegt de goede man niet dat we met zijn allen onder een dekentje moeten gaan liggen. Wel dat we onszelf niet hoeven te pushen als we pijn hebben. Dat we onszelf als vrouwen daarmee profileren als het zwakkere geslacht zou kunnen. Maar het wordt tijd dat we gewoon zijn wie we zijn, als vrouwen, zonder dat we rekening houden met beeldvorming van mannen. Dat vind ik pas emancipatie. Niet pijn verbijten en gaan werken omdat we anders geen volwaardige werknemers zouden zijn.
Tot slot het feit dat er ernstiger issues zijn aanhalen als reden dar hier niks over gezegd mag worden, lijkt me een drogreden. Dan kun je het in de wereld nergens meer over hebben, behalve de meest ernstige issues. Zo van: hoezo glazen plafond? Er worden ook vrouwen verhandeld, dat is pas erg. Laten we dat niet doen.
Ik ben ervoor om het hierover te hebben en iedere vrouw hier – bewust – haar eigen manier van omgaan met haar menstruatie te kiezen. Door mijn eigen houding en gedrag tegen het licht te houden en te veranderen – mede door deze discussie – voel ik me nu beter en ben ik korter ongesteld. Dankzij een man. Heel fijn.
Pingback: FeminisMei: het menstruatieverlof | Red Pers