“Wauw, ik wilde dat ik jouw benen had!’’
Die opmerking hierboven? Dat zeggen miljoenen vrouwen wel eens. Gaat het niet over benen, dan gaat het wel over borsten of strakke buikjes of grote billen. Lijkt op het eerste zicht niks mis mee – het is gewoon een compliment, toch?
Toch niet.
Wat op het eerste zicht een leuke opmerking lijkt, is eigenlijk een compliment met een verborgen self-bodyshame erin. Als het echt puur een compliment was, dan zou je gewoon zeggen: “Wauw, wat heb jij mooie benen.’’ Maar dat zeg je niet. Wat je eigenlijk zegt, is: “Mijn benen zijn minder mooi dan de jouwe.”
Nog steeds last van een systeem dat je niet meer wil
Het overkomt ons allemaal. Zelfs mensen die intussen al jaren met body positivity bezig zijn en tegen bodyshamen zijn, betrappen zichzelf er nog wel eens op. Dat je nog steeds last hebt van een systeem dat je al heel lang probeert af te zweren, is iets dat veel vrouwen overkomt. Je bent dus zeker niet de enige.
Je weet dat de beauty-industrie teert op vrouwen onzeker maken zodat ze jou ‘oplossingen’ kunnen aandragen voor je probleem. Zou je je ooit storen aan grote poriën als je niet expliciet verteld zou zijn dat grote poriën lelijk zijn? Je weet ook dat de mode-industrie voor een stuk draait op vrouwen die onzeker zijn over hun lijf, die ‘probleemzones’ hebben die je met kleding kan ‘verdoezelen.’ Je weet het allemaal wel, en toch sluipen die gedachten nog wel eens je hoofd binnen. Geïnternaliseerd bodyshamen.
Hoe kom je daar vanaf? Kritisch blijven denken. Dat doe je waarschijnlijk al, dus even een high five voor jou. Het de tijd geven is ook belangrijk. Als je twee decennia op een bepaalde manier gedacht hebt, dan schud je dat er niet uit in een paar maanden. Wellicht ook niet in een paar jaar. En van jezelf houden, dat wapent je namelijk ook tegen dit soort invloeden.
Maar 100% van jezelf houden, onvoorwaardelijk, op elk moment van de dag, alle dagen… Dat kunnen (nog) niet veel vrouwen. Dat is ook best een heel hoog doel. Vandaar dat er binnen body positivity nu een nieuwe stroming is: body neutrality.
Body neutrality? Wat is dat?
Het woord zegt het eigenlijk al een beetje: deze stroming eist geen onvoorwaardelijke zelfliefde. Het vraagt alleen dat je jezelf niet haat, dat je je neutraal opstelt. Dat lijf van je, dat is niet afschuwelijk of prachtig, dat is er gewoon. En het is wat het is. Je hebt er trouwens maar eentje, dus het heeft ook helemaal geen zin om daar negatief over te gaan doen. Alle haat van de wereld zal er niet voor zorgen dat je lijf er anders gaat uitzien, dus accepteer het.
En dat neemt een heleboel druk weg, want op het moment dat je aanvaardt dat je lijf is wat het is, kan je ook alle druk eromheen laten wegvallen. Het maakt namelijk niet uit hoe dat lijf er uitziet, daar draait het leven helemaal niet om. Misschien is het ok om nietwaanzinnig verliefd zijn op hoe je er uitziet; misschien is er tijd en ruimte voor een stroming die de hele druk op hoe je er uitziet, compleet neutraliseert. En misschien is dat wel net echte zelfliefde.
