In de acht jaar dat Michelle Obama in het Witte Huis heeft gezeten droeg zij haar natuurlijk lokken stijlvol glad geföhnd, met een gecontroleerde golfslag. Nu heeft de voormalige First Lady of the United States haar strijkwaar aan de kant gezet. Haar natuurlijke kroeshaar wordt met een wapperend warm welkom ontvangen.
Waarom hebben we het in het nieuws over het haar van Michelle Obama?
“Het wordt opgepakt als nieuws omdat aan natuurlijk kroes- of krulhaar veel betekenis wordt toegekend. Vroeger, en eigenlijk nu nog steeds, werd dit soort haar gestigmatiseerd. Natuurlijk kroeshaar zou niet representatief en niet professioneel zijn – en al helemaal niet mooi. Nu Michelle Obama haar natuurlijke kroeshaar toont, is dit een bevestiging voor veel zwarte vrouwen dat je ook succesvol en stijlvol kunt zijn met kroeshaar. Aan de ene kant is het heel fijn dat er zoveel aandacht aan wordt besteed. Aan de andere kant kan je het heel schrijnend noemen dat dit wereldnieuws is. Het zegt iets over onze samenleving. Hoe we kijken naar vrouwen, en zeker naar zwarte vrouwen – dat het nog niet normaal wordt gevonden als een vrouw haar natuurlijke haar toont. Ik hoop dat dit soort vooraanstaande rolmodellen dit kunnen normaliseren.”
Wat betekent het voor zwarte vrouwen dat Michelle Obama haar afro laat staan?
“Voor zwarte vrouwen is dit namelijk zeer bevrijdend en empowering. Het is de viering van je eigen roots en etniciteit. Het is belangrijk om dit soort voorbeelden te blijven tonen. Op dit moment zijn er relatief weinig zwarte vrouwelijke rolmodellen in beeld. Zeker niet met kroeshaar.”
Michelle Obama doet dit pas na het verlaten van het Witte Huis, wat betekent dat?
“Ik weet niet of dit een bewuste keuze is geweest, maar dat zou me niet verbazen. Als zij hiervoor haar natuurlijke kroeshaar zou hebben gedragen had het wellicht de kansen op het presidentschap kunnen verminderen, omdat ze dan niet zou worden gezien als een professionele, representatieve, empathische en sterke vrouw, maar als angry black woman. Nu kan ze ervoor kiezen om haar natuurlijke kroeshaar te laten staan. Dat dit pas kan nadat ze uit het Witte Huis komt, is natuurlijk wel heel problematisch, maar ook heel tekenend. Want het is gewoon nog heel sterk aanwezig dat vrouwen, zeker zwarte vrouwen, worden afgerekend op hun uiterlijk. Hoe ze zich kleden, hoe ze hun haar stylen. Zo was ik laatst te gast bij Pauw, tijdens een uitzending over modebladen en diversiteit, die heel wat heeft losgemaakt op de sociale media. Naast vele positieve reacties ontving ik ook negatieve reacties. Reacties over de manier waarop ik mij presenteerde. Ik had bijvoorbeeld een te grote ring om mijn vinger of te veel make-up op. Totaal irrelevante opmerkingen, maar het laat wel zien dat vrouwen constant worden afgerekend op de manier hoe zij er uitzien.”
Hoe ga jij om met keuzes maken omtrent jouw uiterlijk en haarstijl?
“De structuur van mijn haar heb ik nooit als een probleem ervaren. Ik heb mijn haar nooit chemisch behandeld om het glad te krijgen. Rond mijn vijfendertigste liep ik rond met kleine dreads. Nu heb ik er al jaren haar ingevlochten en ik vind dit een heerlijke coupe. Het heeft voor mij heel veel Afrikaanse elementen. Daarnaast vind ik het een tikje androgyn, maar ook stylish.
Janice Deul.
Ik vind ook niet dat je als zwarte vrouw alleen maar jezelf kunt zijn met natuurlijk kroeshaar. Daarmee wil ik niet afdoen aan het idee dat ik het ontzettend goed vind dat er meer vooraanstaande zwarte vrouwen zijn die zo’n mooi voorbeeld bieden. Maar ik denk dat je als vrouw jouw haar moet dragen op de manier waar jij je op je gemak voelt. Dat ik geen problemen heb ervaren met de keuze voor mijn haarstijl, betekent niet dat dit probleem niet speelt. Ik ben bijna twintig jaar als freelancer werkzaam geweest in de bladenwereld. Dat maakt wellicht verschil. Helaas ken ik genoeg verhalen van vrouwen die er wel problemen mee hebben gehad. Zoals een stewardess die niet haar natuurlijke afro mocht laten staan, terwijl haar witte collega wel haar blonde haren mocht versieren met gekleurde veren. Dit soort voorbeelden beschrijf ik in het boek dat ik schreef met Sandra Sprott.”
Ja, het Little black hair book! Wat was de aanleiding voor het schrijven hiervan?
“Die was tweeledig. Mijn co-auteur Sandra is van Antilliaans-Nederlandse afkomst, maar geboren in Noorwegen. Hier waren geen zwarte rolmodellen, waardoor zij zichzelf moest aanleren hoe om te gaan met black hair. Later begon zij hier blogs over te schrijven en zo heb ik haar uiteindelijk leren kennen. Ik wilde graag een mooi platform bieden aan zwarte vrouwen. Hun haarverhalen delen, de schoonheid en veelzijdigheid van kroeshaar laten zien, en bijdragen aan een podium voor de black hair movement van de afgelopen tijd. Zodat zwarte vrouwen elkaar kunnen inspireren en van elkaar leren. Daarnaast wilde ik witte lezers een inkijkje geven in een wereld die voor velen nagenoeg onbekend is.”
Pingback: Nieuwsflash: Kroeshaar is niet een trend van 2017 – Vileine.com