Pride Month (juni 2017) is pas net achter de rug maar de oproepjes voor een ‘Heterosexual Pride Day’ zijn daarmee nog niet van de social media verdwenen. De actrice – bekend van het Disney Channel – haalde deze week op Twitter flink uit naar mensen die een nationale feestdag voor heteroseksuelen voorstelde.
#HeterosexualPrideDay … are we serious
— Dove Cameron (@DoveCameron) 29 juni 2017
Ook in Nederland komt de vraag naar ‘Hetero Pride’ jaarlijks op sociale media voorbij. Met haar tweets probeerde Cameron een punt te maken, namelijk dat een Pride-dag of -maand voor hetero’s niet nodig is omdat zij niet zo structureel achtergesteld worden als de LGTBQ+-gemeenschap. Nog steeds, denk je dan? Maar in Europa is toch iedereen al gelijk?
Toch nog niet gelijk behandeld
Toch niet. In Nederland kunnen homokoppels sinds 2001 legaal trouwen, maar pas afgelopen weekend werd dit recht ook aan Duitse homostellen toegekend toen de partij van kanselier Merkel (niet Merkel zelf, overigens) voor het homohuwelijk stemde. Ook maken aanzienlijk meer homo’s – en andere LGTBQ’ers – geweld of intimidatie mee op straat en in clubs. Het vieren van een Pride-dag of zelfs maand is voor de zichtbaarheid van die groep dus ontzettend belangrijk, omdat zichtbaarheid op lange termijn leidt tot acceptatie door de grotere hetero-gemeenschap.
Wist je trouwens dat we Pride te danken hebben aan een zwarte transvrouw uit Amerika? Samen met een vriendin richtte Marsha P. Johnson in de jaren ’60 de ‘Street Transvestite Action Revolutionaries’ op. Ze deden actief me aan demonstraties waaronder de Stonewall-rellen. Nadat homo’s en lesbiennes in New York jaren lang weggepest werden door de politie, besloot de gemeenschap terug te vechten bij de homobar Stonewall Inn. Een jaar later werd de eerste Pride ooit georganiseerd.
hahahahahahaha https://t.co/pXaVD6UCWL
— Dove Cameron (@DoveCameron) 29 juni 2017
Pijnlijk tegengeluid
Tijdens Pride wordt dus jaarlijks erkend dat LGTBQ’ers het doorgaans moeilijker hebben dan hetero’s en cisgenders (met ‘cisgender’ wordt bedoeld dat je je identificeert met het geslacht waarmee je geboren bent). Pride is dus eigenlijk een dag van erkenning van de LGTBQ-groep. Toch gebeurt het vaker dat niet-gemarginaliseerde groepen zich door zo’n dag benadeeld voelen. Toen Black Lives Matter in de Verenigde Staten groot werd, werd er meteen om een All Lives Matter-beweging geroepen. Net zo goed wordt er elk jaar, tijdens Internationale Vrouwendag, om een Internationale Mannendag gevraagd.
Voor veel van van deze groepen is dat pijnlijk en scheef omdat mannen, witte mensen en hetero’s over het algemeen niet zo structureel benadeeld worden door de samenleving als zij. Voor LGTBQ-rechten is door de jaren heen ontzettend veel gevochten en ook dat wordt met Pride ‘herdacht’. Los daarvan ben je als hetero natuurlijk gewoon welkom om Pride mee te vieren, maar maak dan meteen ook van de gelegenheid gebruik om je LGTBQ-vrienden een extra steuntje in de rug te geven.
