Hoe heet het?
Born To Run door Bruce Springsteen
Waar en wanneer?
Amerika, 2016
Waar gaat het over?
Born To Run is de langverwachte autobiografie van zanger Bruce Springsteen. Vaak verkeerd geïnterpreteerd als van-dik-hout-zaagt-men-planken-Americana-rock, zijn Springsteens nummers juist het geweten van de Amerikaanse samenleving. In zijn songs belicht hij de donkere kant van de Amerikaanse Droom. Van het kleine familieleed in The River tot de jaren ’20-Depressie-ellende in The Ballad of Tom Joad en van de tragische verhalen van Vietnam-veteranen in Born in the USA tot de ode aan maatschappelijke misfits Born To Run – Springsteen laat steeds weer zien hoe onromantisch patriottisme en het leven van de gewone mens in Amerika eigenlijk is.
Waarom moet je dit boek echt lezen?
Born To Run is over de loop van zeven jaar door Springsteen zelf neergepend en het boek is doordrongen van zijn stem. Lyrisch, groots, opgewonden, beschouwend, vol passie, genuanceerd – de toon echoot de stemmingswisselingen van Springsteen. Zijn geschiedenis – en de geschiedenis van Amerika van de jaren ’60 tot nu – komt fantastisch tot leven.
Springsteen laat in Born To Run zien hoe het komt dat hij tot op heden nog steeds vijf uur durende liveshows geeft, terwijl zijn collega-muzikanten vaak allang zijn bezweken aan de duistere kanten van de showbusiness: de esthetiek van een monnik, gekoppeld aan de sterke eigen visie waarmee hij zijn E Street Band leidt, en een introverte persoonlijkheid die eigenlijk alleen op het podium uit de band springt.
Wat moet je weten als je dit boek toch niet wilt lezen?
Je vraagt je wellicht af: de autobiografie van een straight white male, wat is daar precies feministisch aan? Nou, Springsteen vertelt openhartig over de cultuur van toxic masculinity die van zijn vader op hem is overgedragen. Hij geeft eerlijk toe dat het touren hem prima uitkwam omdat hij op geen enkele manier in staat was om zich te binden of zijn emoties te delen met een partner. Keer op keer vond hij het makkelijker om weg te gaan of vrouwen van zich weg te drijven. Toen hij daar eenmaal achter was, had hij echter wel de moed om eerlijk naar zichzelf te kijken en met de hulp van een psychiater aan zichzelf te werken. Ook is hij open over de depressies die hem al zijn hele leven achtervolgen. Op die manier komt hij over als een integere, gevoelige man, waar andere mannen nog een voorbeeld aan kunnen nemen.
Kant-en-klare quote voor feestjes en partijen:
“I learned many a rough lesson from my father. The rigidity and blue-collar narcissism of ‘manhood’ 1950’s style. An inner yearning for isolation, for the world on your terms or not at all. A deep attraction to silence, secrets and secretiveness. The distorted idea that the beautiful things in your life, the love you struggled so hard to win, will turn and possess you, robbing you of your imagined hard-fought-for freedoms. The hard blues of constant disaffection. The rituals of the barroom. A misogyny grown from the fear of all the dangerous, beautiful, strong women in our lives, crossed with the carrying of an underlying physical threat, a psychological bullying that is meant to frighten and communicate that the dark thing inside you is barely contained. You use it to intimidate those you love. And of course… the disappearing act; you’re there but not there, not really present.”
