Share

Tweet

Share

Share

Email

Comments

Transliban Petra Kramer prikt graag met vileine pen door globale onzin heen. De economische crisis bijvoorbeeld, die is allesbehalve afgelopen…

Geldcreatie is de moeder aller complottheorieën. Vrijwel iedereen heeft tijdens haar jeugd weleens gehoord dat er geen geldboom bestaat of dat er geen geld op de rug van je ouders groeit. Dat laatste is waar, het eerste niet. Geldbomen bestaan, iedereen heeft er eentje – een toetsenbord – maar de enigen die hun toetsenbord mogen aanwenden voor geldcreatie zijn de banken.

Geldbomen bestaan, iedereen heeft er eentje

In tegenstelling tot wat iedereen graag gelooft, leent een bank je geen spaargeld van een ander als je een hypotheek afsluit. Banken “financieren” huizen door wat de gek er voor geeft in te toetsen en de overheid subsidieert dat gratis verdienmodel door de hypotheekrenteaftrek. Het is een grandioos verdienmodel; iets uit niets creëren en dat vervolgens uitlenen tegen rente.

Als je bovenstaande tien jaar geleden beweerde dan werd je gegarandeerd weggezet als volslagen idioot complotgekkie. Tegenwoordig is dat niet meer het geval. Alleen het Financieel Dagblad blijft hardnekkig geloven in de mythe dat banken bemiddelen tussen het aanbod van spaargeld en de vraag naar krediet. Daarom weigert die krant stukken van het burgerinitiatief Ons Geld te publiceren onder het motto “wij vinden het onzin.”

Roekeloze leningen als triple-A

Waar het geen onzin werd gevonden, was in de Tweede Kamer. Daar heeft vorige week een historisch debat plaatsgevonden over de rol van commerciële banken in de maatschappij en dat was niks niet te vroeg gelet op de enorme kosten die de crisis van 2008 ons heeft gebracht. Wie The Big Short heeft gekeken of gelezen weet dat de banken die crisis over zichzelf hebben afgeroepen door roekeloze leningen als triple-A te verkopen. Om de Amerikaanse Senator Warren te citeren: “Wall Street bankers who cheated working families, broke our economy, and didn’t go to jail. The Big Short should add energy to the push for real accountability in our broken financial system.“(Bron.)

Sinds we de banken die willens en wetens een zeepbel hebben opgeblazen om de boel te laten barsten gered hebben, krijgen we echter te horen dat het geld op is. Dat is onzin. Een politicus die claimt dat het geld op is, is als een timmerman die claimt dat de centimeters op zijn. Sorry, er kan niet gebouwd worden want we moeten de meetlat redden. Dat werk. De werkelijkheid is dat we sinds de introductie van de euro te maken hebben met een politiek gekleurde centrale bank. Niet dat de ECB enige aversie heeft tegen geld bijdrukken – er wordt 85 miljard per maand in banken gepompt – maar wel dat de ECB geldcreatie voor welk sociaal doel dan ook afkeurt. De raison d’être van de euro is linksige politici iedere vorm van monetaire invloed afnemen.

Een rechts onderwerp

Nu de aap uit de mouw is en zelfs de Bank of England (pdf) toegeeft dat geldcreatie een kwestie van getallen intoetsen is, zoeken economen andere uitvluchten. Geldcreatie zou bijvoorbeeld “te complex” zijn om te veranderen.

Rechtse politici doen dat ook, wat raar is. De macht van banken inperken is altijd al een rechts onderwerp geweest. Immers hoe meer macht banken genieten, hoe minder er individuele vrijheid is. Linkse partijen hebben historisch gezien altijd gehecht aan de eigen centrale bank omdat dat het instrument voor volksverheffing was. Waar de EU dus een einde aan gemaakt heeft. Toen Syriza meer beloofde dan de EU en het IMF toestonden sloot de ECB de Griekse Banken. Het is ondenkbaar dat the Bank of England zoiets in het Verenigd Koninkrijk zou flikken.

Euro: een vreemde valuta

Daarom heb ik ook alvast medelijden met de eerste linkse regering die Nederland ooit mag meemaken. (Nee, het Kabinet Den Uyl was niet links.) Zolang we vastklampen aan de vreemde valuta die de euro eigenlijk is, zie ik het somber in. Gelukkig is de oplossing vrij simpel. Parallelle munten zijn niet verboden.

Het staat iedere gemeente vrij om een basisinkomen in te voeren in een munt die naar de desbetreffende gemeente vernoemd is. Als alle gemeenten die dat besluit nemen tegelijkertijd besluiten dat de OZB en andere gemeentelijke belastingen met die munt kunnen worden voldaan, dan zul je zien dat alle winkeliers de verder waardeloze papiertjes of digitale overdracht van cijfertjes gaan accepteren als betaalmiddel.

Geld zoals we dat kennen is geen ruilmiddel, het is een keten die de (mede)menselijkheid aan banden legt. We zijn het aan onszelf schuldig om die onmenselijkheid te doorbreken.