Het antwoord van Nederland was op 1 februari: #HollandagainstHate. Duizenden Nederlanders verzamelden zich op het Malieveld in Den Haag om te strijden voor een samenleving waarin er geen plek is voor discriminatie en uitsluiting. Die boodschap werd begeleid door opzwepende muziek met een positieve boodschap: iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen. De anti-leus “Holland against hate” was gevuld met liefde. Liefde voor de medemens, liefde voor de diversiteit die aanwezig is in de Nederlandse maatschappij en liefde voor mensen die nog geen onderdeel zijn van onze maatschappij, maar die meer dan welkom zijn.
Talloze bezorgde Nederlanders
Het begon allemaal met een Facebook-event en een mailtje aan de politie van Den Haag. De verwachting was dat er 50 man met één megafoon gezamenlijk zouden demonstreren. Een paar dagen later, op 1 februari 2017, stonden er op het Malieveld duizenden bezorgde Nederlanders. Van alle achtergronden, opleidingen, leeftijden en seksen – een dwarsdoorsnede van de Nederlandse bevolking.
Isabel Mewha en Alma Romera demonstreerden vandaag met een roze pussyhat en een boodschap tegen haat omdat zij niet willen dat de geschiedenis zich herhaalt. Zij staan hier vandaag omdat zij geloven dat je niet alleen kan protesteren voor vrouwenrechten tijdens de women’s march. “Women’s rights are human rights and there are migrant women too. Together we stand!” Een boodschap doordrongen van intersectionele waarde, die aansluit en aanvult op die van de wereldwijde women’s marches van 21 januari 2017, de dag nadat Donald Trump werd geïnaugureerd als president van Amerika. Waar er echter nog kritiek werd geuit op de door voornamelijk witte feministen georganiseerde vrouwenmarsen tegen Trump, was deze anti-haatdag doordrongen van intersectionele, inclusieve diversiteit.
Guusje uit Den Haag en Yaprak uit Tilburg stonden vandaag zij aan zij, omdat zij geschrokken zijn van wat Trump in zo’n korte tijd voor elkaar heeft gekregen. Zij vinden dat Nederland verantwoordelijkheid moet nemen en zich moet uitspreken tegen het huidige Amerikaanse beleid. Ook zijn ze angstig voor de opkomst van extreem-rechtse bewegingen in Nederland en daarom demonstreren ze hier gezamenlijk voor een inclusief Nederland, tegen de polarisatie die aangestuurd wordt door Geert Wilders en aanhang.
Naast vrouwen van allerlei komaf stonden gehele families van verschillende generaties samen in protest. Kinderen met liefdevolle boodschappen, tegen de haat die wordt verspreid naar vluchtelingen, opa’s en oma’s in support van deze boodschappen en bezorgde vaders en moeders voor een veilig Nederland voor iedereen. De mensen die zich op het Malieveld hebben verzameld, worden door de initiatiefnemers ‘de stille progressieve meerderheid’ genoemd, een meerderheid die zich uitspreekt tegen uitsluiting en zich inzet voor een inclusief Nederland, waar er ruimte is voor diversiteit.
Politieke partijen spreken zich uit tegen haat
Verschillende politieke partijen spreken zich vandaag uit tegen discriminatie en uitsluiting en roepen op tot een stem op 15 maart tegen deze haat. Partijen als D66, PVDA, SP, GroenLinks en Denk. Ook minister Jet Bussemaker spreekt zich uit, ondanks het scanderen van een kleine, doch aanwezige groep mensen die haar hypocriet noemt – naar aanleiding van het VVD- en PVDA-akkoord met het Turkije-reglement, waar vluchtelingen worden uitgewisseld met Turkije.
Vandaag wordt er niet alleen gekeken naar Amerika: er wordt ook een oproep gedaan aan Nederland, aan minister-president Rutte, om de Europese grenzen te openen voor vluchtelingen. Waar er in Griekenland vluchtelingen sterven van de kou onder het Europese politieke wanbeleid, wordt er opgeroepen tot een antwoord vanuit Nederland op 15 maart. Voor het welkom heten van de diversiteit en voor een inclusieve samenleving zonder discriminatie en haat.
Er staat ons een belangrijke tijd te wachten met de aankomende verkiezingen. We kunnen kiezen voor een Nederland verdeeld door haat of een Nederland gevuld met liefde. Deze eerste februaridag bevatte een liefdevolle boodschap tegen haat, maar de onderliggende boodschap is duidelijk: we mogen nog niet stoppen. Spreek je daarom te allen tijde uit, laat je horen, ook op de aankomende verkiezingen van 15 maart 2017.
