In RE: reageren Vileine vrouwen op een actuele publicatie. Vandaag reageert Jinwen op ‘Een beetje verkrachten is normaal’, een column van Hadjar Benmiloud die eerder deze week verscheen in de Metro. Hier schrijft Hadjar over de verschillende ‘gradaties’ van verkrachtingen. En hoe de normalisering van deze verkrachtingen uiteindelijk een verkrachting is van onze samenleving.
Een vriendinnetje van mij had na het lezen van Hadjar’s column meteen door dat één van deze aangehaalde voorbeelden op mij sloeg. Een voorbeeld dat onder mijn goedkeuren is gebruikt, overigens. Dat dit voorbeeld problematisch is, wist ik natuurlijk wel. Maar sinds maandag staat dit voorbeeld in een landelijke krant te boek als een vorm van verkrachting. Een vorm van verkrachting die door sommigen – inclusief mijzelf – soms toch nog betwijfeld wordt.
Lief opgegeild jongemannenbrein,
Jou viel niks te verwijten, je kon zelfs nog gevatte opmerkingen maken. Toen ik jou erop aansprak, zei jij met een grijns: “Misschien moet je dan beter nadenken over wie je mee naar huis neemt.” Misschien had je ook wel gelijk en had ik beter moeten nadenken. Wie nodigt nou een wildvreemde uit om even langs te komen voor een sessie Netflix & Chill, oftewel het bevredigen van wat seksuele verlangens? Het was ook wel een beetje mijn schuld, ik had immers al toegestemd met de seks. Onder de voorwaarde dat er een condoom om dat (toch wel magere stukje vlees) werd gerold, maar goed, dat terzijde. Maar dat het condoom voor de seks bewust door jou, zonder communicatie, werd afgedaan, viel enkel jouw opgegeilde jongemannenbrein te verwijten – zoals jij later grinnikend aangaf.
Lief en onschuldig
Op dat moment was jij niets meer dan een lief onschuldig opgegeild jongemannenbrein, dat pas nadacht nadat je in zeer korte tijd jouw zaad in mij had geloosd. Jij was een lief onschuldig opgegeild jongemannenbrein, zelfs toen ik boos werd. Uit ongeloof (was dit echt net gebeurd?) begon ik je de les te lezen. Hoe wist jij nou wat voor anticonceptie ik gebruikte? Hoe wist jij nou wat voor vervelende ziektes ik onder de leden had? Hoe wist jij nou dat ik het erg zou vinden als jij zonder toestemming van mij het condoom zou afdoen? Ja, hoe had je dit kunnen weten? Je was enkel een lief en onschuldig opgegeild jongemannenbrein.
Onder zowel de Engelse wetgeving als in een Zwitserse rechtszaak was jij schuldig bevonden aan verkrachting. Poef weg, lief onschuldig opgegeild jongemannenbrein. De titel van verkrachter had jouw gedrag niet meer kunnen rechtvaardigen. Had ik mij pas verkracht gevoeld als ik in één van deze landen had gewoond? In plaats van slechts ernstig geschaad in mijn vertrouwen in jouw opgegeilde jongemannenbreinen?
Zou ik mijn situatie niet met een verkrachting willen vergelijken, omdat ik niet af wil doen aan andere, veel ernstigere, voor de hand liggende en gewelddadigere vormen van verkrachting? Vormen die ik met dit artikel totaal niet wil bagatelliseren? Of sluit ik die vergelijking uit omdat ik ook had toegestemd seks te hebben? Zou deze vergelijking niet gelden voor mij omdat ik – in de woorden van het jongemannenbrein – toch wel had kunnen voelen dat hij het condoom had afgedaan? Ik heb ook heus weleens in overleg zonder condoom seks gehad. Zo onschuldig ben ik dus niet. Maar toch voelde dit anders dan alle andere keren. Maar het bestempelen met verkrachting? Uit verschillende reacties op de Metro-column maak ik op dat ik op deze titel niet eens recht heb. Wat het opgegeilde jongemannenbrein op zijn hoogst zou kunnen worden aangerekend, is dat hij een ontzettende klootzak is.
Seks is iets wat je samen doet
Beste klootzak van een opgegeilde jongemannenbrein, ik ben ook wel kinderachtig te werk gegaan. Ik heb jou uit wraak verteld dat ik een ernstige ziekte heb opgelopen, met een lange behandeling als gevolg, hopend dat jij hierdoor zou worden geraakt en een beetje zou wakker schrikken. Schrikken uit ongeloof, zoals ik had nadat dit incident zich had voltrokken. Maar nee, ik kon enkel rekenen op een halfslap “Sterkte ermee.” Nog steeds totaal onbewust van wat jouw actie teweeg had gebracht.
Beste klootzak van een opgegeilde jongemannenbrein, dit is een publiekelijke oproep aan jou. En aan al jouw mede-opgegeilde jongemannenbreinen. Seks is iets wat je samen doet. De toestemming die er van beide kanten bij komt kijken, dus ook. Toestemming kan hier worden gezien als een proces. Een proces waarin de spelregels niet zomaar kunnen worden veranderd (lees: stiekem afdoen van condooms). Een proces waarin er constant naar elkaar moet worden geluisterd (lees: samen in bed liggen en je toch bedenken, nee is nee). Een proces waarin er wederzijds respect is voor elkaar.
Pingback: RE: dear innocent, horny dude-brain – Vileine.com