Homorechten worden door politici dikwijls ingezet om moslims te criminaliseren. Andere politici roepen op tot bescherming van Nederlanders door meer blauw op straat, maar zwijgen over etnisch profileren. Het gedicht “Ik wil een verliezer als premier“, nu vertaald en tot een korte film bewerkt, is echter een manifest dat gaat over inclusie.
Filosofe Simone van Saarloos heeft het gedicht vrij vertaald naar I Want a President van Zoe Leonard. Feministe en queer activiste Leonard schreef het toen dichter Eileen Myles zich kandidaat stelde voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen in 1992: “I am interested in the space this text opens up for us to imagine and voice what we want in our leaders, and even beyond that, what we can envision for the future of our society.”
Protest tegen racisme en homofobie
Het gedicht is sindsdien een eigen leven gaan leiden. Voor de Amerikaanse verkiezingen werd het op een betonnen wand geplakt langs de highline in New York. In Zweden is in 2010 een aangepaste tekst een dag voor de verkiezingen voorgelezen door een groep vrouwen. Het was een protest tegen een opkomende fascistische, racistische en homofobische partij. Deze collectieve lezing voor een verkiezing kreeg navolging in Helsinki, Madrid, Parijs, Tallinn (Estland), Kopenhagen en New York. Vileine vindt Ik Wil een Verliezer Als Premier een vorm van cultureel activisme, activisme dat wil ontwrichten door op een bijzondere wijze een politieke boodschap over te brengen. Het roept op om onbevooroordeeld en radicaal intiem met de ander te zijn, wie dat ook is.
