In Minifesto geven Vileine vrouwen hun mening over prangende feministische kwesties – en dagen jou uit om ook je opinie te delen. Stuur je RE: naar info@vileine.com! Deze keer: Hella Dee vraagt zich af waarom Katja Schuurman niet tegelijkertijd sexy kan poseren en zich ook uitspreken tegen seksuele intimidatie.
Katja Schuurman zet zich in tegen seksuele intimidatie. Zo tekende ze de brief van vorige week die zich uitsprak tegen de bedreigingen en intimidatie op platform GeenStijl. Sommige reaguurders – en feministen – vragen zich af of ze dat wel mag. Kan je wel een mening uitspreken over intimidatie als je weleens je billen hebt laten zien? Of is dat voorbehouden aan keurige vrouwen die zich altijd voldoende bedekken?
Zo’n 140 vrouwen tekenden de open brief, gepubliceerd in het NRC en de Volkskrant. Zij richten zich tot de adverteerders van GeenStijl en Dumpert, twee merken van de Telegraaf Media Groep. De vrouwen kaarten de seksistische en racistische intimidatie en bedreigingen aan op deze platformen. In reactie miemelt en stampvoet Geen Stijl dat de open brief een vorm van onderdrukking is. Zij roepen dan ook wel regelmatig op tot boycots en het bedreigen van mensen, maar dat is anders. Want zij zijn klein (lees: een merk van een miljoenenbedrijf) en het is niet eerlijk.
Kritiek op sexy poseren
Daarnaast vragen de TMG fans zich af hoe vrouwen als Katja Schuurman de brief konden ondertekenen. Zij had weleens sexy geposeerd voor een foto, zo ging de redenatie, hoe kon zij zich dan nu uitspreken tegen seksuele intimidatie? Gaat het niet wat ver wanneer zelfs sletten veilig willen zijn?
Katja Schuurman reageerde op deze kritiek op Twitter en in de Volkskrant met een heldere boodschap: seks is top, seksisme is stompzinnig. Om haar woorden wat ludieke kracht bij te zetten, plaatst ze ook een foto van haar derrière. #Sexismkissmyass
Opvallend genoeg krijgen de reaguurders bijval van sommige feministen. Is het wel zo feministisch om in onze ‘hypergeseksualiseerde’ maatschappij een foto van je billen online te zetten? Is Katja Schuurman wel een goed voorbeeld voor feministen, wanneer zij zich uit op een manier die je zou kunnen associëren met mannenbladen?
Deze slutshaming door medefeministen wringt. Seksualiteit wordt hiermee gereduceerd tot een patriarchisch trucje. Vrouwen hebben echter allemaal eigen seksualiteiten, seksuele voorkeuren en identiteiten. Die seksualiteiten verschillen van persoon tot persoon. Het idee dat vrouwen een homogene groep zijn met een seksualiteit die wezenlijk anders is dan die van mannen, is bijzonder seksistisch.
Alleen meepraten als je bedekt bent
Gaan we vrouwen nu echt vertellen dat ze pas mee mogen doen aan een gesprek wanneer zij zich voldoende bedekken? En is onze maatschappij echt zo hyperseksueel, als je dat al kunt spreken over maatschappijbrede opvattingen? Je kunt niet op een billboard staan met een decolleté, een naaktselfie sturen of sekswerk doen zonder dat je sociaal wordt uitgesloten en je lichaam – door anderen! – politiek wordt gemaakt. Vaak vanuit seksisme, maar soms ook op basis van feministische overtuigingen. De feministische discussie over hoeveel naakt genoeg is, maar niet teveel, is vermoeiend en schadelijk.
Het wordt tijd dat we complexiteit en diversiteit aan voorkeuren van vrouwen omarmen, waarbij we niet vergeten dat deze ook worden gevormd door onze omgeving en opgelegde verwachtingen. Daardoor zien zelfverwerkelijking, zelfdeterminatie en emancipatie er anders uit voor elk persoon. Daardoor kan één daad of een bepaald soort gedrag verschillende betekenissen hebben voor verschillende personen. Ook verschillen voorkeuren voor een individu, afhankelijk van moment, omgeving en context. Bovendien ontwikkelen en veranderen deze ook nog eens door de tijd heen. Lang leve complexiteit!
Lang leve complexiteit
Dat geldt ook voor onze keuzes rond seksualiteit, sexyness en (niet-seksuele) naaktheid. Zo kan het dat sommigen ervoor kiezen om uitbundig hun eigen seksualiteit te vieren, terwijl anderen de focus juist van hun seksualiteit willen afhalen. Zo kan het ook dat iemand bepaald gedrag in de ene situatie wel kan waarderen en in de andere situatie niet.
In deze complexiteit blijft echter vaststaan dat vrouwen zelf het beste kunnen bepalen wat goed is voor henzelf en hun lichaam. Vaak navigeren vrouwen de wirwar aan opgelegde verwachtingen, het alomtegenwoordige seksisme en eigen voorkeuren met subtiliteit. Soms wil je echter liever even een statement maken. Zoals Katja Schuurman, die ons eraan herinnert dat álle vrouwen recht hebben op veiligheid.
Pingback: Minifesto: #MeToo is ook voor mij (en jou) – Vileine.com