De Amerikaanse conservatieve media kregen vorige week een collectieve zenuwinzinking vanwege een scene in de nieuwste editie van Action Comics. Een gewapende man beschiet een groep immigranten, en Superman zet zijn kogelvrije borst in om hen te beschermen tegen een zekere dood. Superman doet in dit fragment wat hij altijd al deed: hij verdedigt de weerlozen tegen onrecht en redt mensen van gevaar. Niks nieuws zou je denken. Maar, bedoeld of niet, de scene bevat maatschappijkritiek die controversieel is geworden.
Superman is een libtard snowflake?
“The Man of Steel has now become a propaganda tool for the defenders of illegal aliens.” Zo opent Todd Starnes op Fox News zijn betoog. Volgens Starnes zou deze Superman on-Amerikaans zijn. Waarom wordt die ontevreden witte Amerikaan zo slecht afgebeeld vraagt Starnes zich af. Om illegalen te beschermen kan Supes ze toch net zo goed naar hun eigen land terug vliegen? In het verhaal wordt overigens uberhaupt nergens duidelijk of het gaat om legale of illegale immigranten. Starnes concludeert zijn betoog door te poneren dat Superman gebruikt wordt om kinderen te indoctrineren. “It’s unfortunate that DC Comics is turning its stable of iconic heroes into political pawns – hell-bent on indoctrinating our kids” Aldus Starnes.
Ed Mazza wijst in een Huffington Post-artikel op het feit dat ook een aantal one-percenters worden beschermd van een brandstichter die hun huizen in vlammen op wil laten gaan. Het lijkt er meer op dat deze editie betoogt dat iedereen beschermd wordt door Superman dan dat het een politieke boodschap behelst. Voor het gemak laat Starnes na deze andere scene te vermelden zodat het lijkt alsof de PC-police weer eens zijn doel voorbijschiet.
Naast Fox News nam ook Breitbart aanstoot. Redacteur Warner Todd Huston beschuldigt Superman ervan dat hij, zoals het een goede leftist betaamt, Amerika de rug toekeert nadat hij in een Action Comic uit 2011 wereldbugerschap is gaan claimen. “Where once the hero touted the ideals of ‘truth, justice, and the American way,’ like a good leftist, Superman is now a ‘citizen of the world’.”
Nog even afgezien van het feit dat Superman zelf zo ongeveer de definitie is van een ‘goede’ illegal alien, lijkt het me vanzelfsprekend dat het beschermen van mensen tegen kogels – wat voor mensen dan ook – een heldendaad is. Maar als zelfs dat een daad van politieke correctheid is, en Superman zo wordt omgedoopt tot een libtard snowflake, kan het degenen die dit betogen toch niet verassen dat zij zelf worden geassocieerd met cartoonslechteriken? Het gedrag dat kenmerkend is voor slechteriken in cartoons verdedigen maakt je redelijkerwijs zelf moreel vrij dubieus.
Moreel helder of demonisering
Cartoonslechteriken zijn een karikatuur van ‘het kwaad’. Met het bestempelen van dit Alt-Right gedachtegoed als ‘Slecht’ ligt het verwijt van demoniseren op de loer. Demoniseren is een omstreden begrip in Nederland. De moord op Pim Fortuijn – wat een nationaal trauma genoemd mag worden – werd ten slotte ook verklaard door het concept demonisering. Nederlanders passen daarom zelfcensuur toe bij het veroordelen van nieuw-rechts. Gedeeltelijk is dat terecht. ‘Slecht’ in de zin van ‘het kwaad’ is een krachtig concept en moet spaarzaam worden gebruikt. Het is makkelijk te misbruiken met alle gevolgen van dien. Denk bijvoorbeeld aan ‘the Axis of Evil’ van Bush. Volgens filosoof Susan Neimann is het daarentegen tijd voor progressieven om het concept te claimen. Sterke morele taal is broodnodig, mits het reflectief en voorzichtig wordt gebruikt. Het giftige karakter van nieuw-rechts denken is meer dan rijp om ondubbelzinnig te veroordelen. Er is geen enkele reden daar zelfcensuur op toe te passen of het te relativeren. De strijd is namelijk niet langer een strijd van rechts versus links, het is een morele strijd.
Toegegeven, Amerikaans rechts, the Alt-Right, is niet volledig analoog met Europees of Nederlands nieuw-rechts, maar er zijn voldoende overeenkomsten. Vergelijk bijvoorbeeld de retoriek en wereldbeelden van Breitbart, thePostOnline, GeenStijl en theGatewaypundit. Want ook in Nederland is het populair te claimen dat we té politiek correct zijn geworden, dat niemand meer eerlijk kan zijn of tegen een grapje kan. En het is natuurlijk allemaal de schuld van die vervloekte homo’s, feministen, race baiters en dierenrechtenactivisten.
Politieke correctheid kan soms doorslaan en we kunnen debatteren over hoe ver te ver is. Het is ook best moeilijk bij te benen met alle snelle en scherp veranderende sociale normen. Daardoor is het wel eens ongemakkelijk als je niet weet hoe iets te bespreken of hoe iemand aan te spreken. Gendernormativiteit (normen geheel in overeenstemming met de ‘typische’ en klassieke m/v-rollen en verwachtingen) bijvoorbeeld is millennialang een basis geweest van wat we als menselijk zien. Het is diep geworteld in religie, cultuur en zelfs wetenschap. Dat seksistische normen zo doortastend bevraagd worden, en pas sinds een relatief korte tijd, is dan ook buitengewoon.
Als we ervan uitgaan dat PC-ness hetgene is dat zorgt voor een positievere houding tegenover gemarginaliseerde groepen, geeft dat haar minstens recht van bestaan. Want ondanks haar mogelijke gebreken is politieke correctheid de oorzaak voor de massale verontwaardiging als de presidentskandidaat van de Verenigde Staten zegt dat Mexicaanse immigranten verkrachters zijn. En het maakt dat het aankaarten van “het rassenprobleem” dat ”tussen de lakens” opgelost moest worden volgens Hiddema bij Tan aan tafel voor collectieve verbijstering zorgt. En dat is goed. Politieke correctheid, hoewel ongemakkelijk van tijd tot tijd, is dus waardevol.
Nieuw-rechts claimt daarnaast dat politieke correctheid een verstarring van de vrijheid van meningsuiting veroorzaakt. Nonsens. Hooguit claimen de beledigden het recht beledigd te zijn. En wellicht is dat nieuw. Of, zoals Toni Morrison uitlegt:
“What I think the political correctness debate is really about is the power to be able to define. The definers want the power to name. And the defined are now taking that power away from them.”
Mag ik overigens ook wijzen op de ironie van ‘politieke correctheid’ als verwijt? “Ik ben beledigd dat jij beledigd bent. Maar alleen ik mag beledigen want als jij het doet val je mijn constitutionele recht voor vrijheid van meningsuiting aan.”
Cultuurmarx-wattus?
Volgens Paul Cliteur, Sid Lukkassen en hun andere kompanen op nieuw-rechts is politieke correctheid daarentegen niet een consequentie van eerlijkere machtsverhoudingen. Om te voorkomen dat nieuw-rechts wordt gelinkt aan racisme, antisemitisme, Nazisme en andere vormen van witte suprematie, moet een bewonderenswaardige hoeveelheid mentale gymnastiek worden uitgeoefend. Het is natuurlijk geen witte suprematie als ‘Wij Witte Westerlingen’ gebukt gaan onder een grootscheeps complot genaamd cultuurmarxisme waartegen we onszelf moeten verdedigen. Branding is alles.
Thierry Baudet definieerde cultuurmarxisme tijdens een interview met de Nederlandse Boekengids als ‘de variant van het marxisme die de “Verelendung”, waar uiteindelijk de wereldrevolutie uit voort zou moeten komen, niet langer verwacht van het economisch systeem en daardoor deze vervreemding via de cultuur wil realiseren’. Cultuurmarxisme is volgens zijn bestrijders een complot uit 1920 uit de koker van Antonio Gramsci, en de filosofen van de Frankfurther Schule hebben rond de jaren 60 de plannen vervolgens verder in werking gesteld. Tot aan de dag van vandaag werkt een kleine invloedrijke groep met een revolutionaire agenda aan het verval van ‘het Westen’. Het is zelfs al zo ver gevorderd volgens Paul Cliteur dat het “de heersende ideologie [is] geworden op de universiteiten en de media.”
Maar laten we niet doen alsof Cliteur en Baudet de geestesvaders zijn van deze complottheorie die dient als marketingstrategie en intellectualisering van nieuw-rechts. In obscure extreemrechtse kringen is de theorie al lang een fan favorite. Figuren als Pat Buchanan en Anders Breivik gebruikten het maar wat graag om hun wereldbeeld te onderbouwen. Neonazi’s en andere trotse extreemrechtse bigots gebruiken al jaren het buzzword om de zogenaamde gevaren van de multiculturele samenleving, westerse zelfhaat, politieke correctheid, de seksuele revolutie, enzovoorts te verklaren. Ze suggereren er een gigantisch (Joods) complot mee tegen de Westerse civilisatie en het witte ras. Zonder het woord Jood te gebruiken natuurlijk. Stel je voor zeg. Cultuurmarxisten zijn dus “the Evil Jews. But we’ve learned we can’t just say that publicly outside of 4chan and Stormfront without people realizing we’re basically Nazis,” aldus Times journalist David Furtelle.
Villains(™)
Uiteraard is het niet zo dat iedereen op nieuw-rechts een racist is en niet alle PVV- of Forum voor Democratie-stemmers bezigen deze retoriek. De vraag is alleen of het relativeren van de omvang en invloed van deze giftige ideologie en het normaliseren van de retoriek niet verschrikkelijk onverstandig is. Iets ‘Slecht’ noemen en helder moreel gezag claimen is passend voor deze ideologie.
Nieuw-rechts denken staat in het teken van witte suprematie en ziet vijanden in iedereen die afwijkt van die ideologie, zoals Moslims, Joden, feministen en leftist libtards. Nee, niet alle mensen die PVV stemmen, Trump stemmen, of Forum voor Democratie en nieuw-rechts denken verdedigen zijn racist, mysogeen of anti-semiet. Wel zijn ze medeplichtig aan de schade die deze partijen berokkenen. In plaats van vervallen in moreel relativisme en linkse zelfgeseling waar we zo mee bekend zijn, is de veroordeling van de ideologie die zo kernachtig is voor nieuw-rechts wel zo helder. Denk aan de banaliteit van het kwaad en Primo Levi’s observaties van de ongelooflijke normaalheid van concentratiekamp bewakers. Zij waren geen ‘monsters’, zij waren voorbeelden van hoe normale mensen tot slechte daden in staat zijn.
Net als het verdedigen van het doodschieten van immigranten en daarmee Superman PC verklaren slecht is, is het verdedigen van een antisemitische complottheorie dat ook. De Alt-Right-/nieuw-rechts-meute gedraagt zich als cartoonslechteriken. Het is zorgvuldig verborgen achter codewoorden, hondenfluitjes en pseudo-intellectuele (complot)theorieën, maar een opgepoetste drol is nog steeds een drol. Zou het niet veel gemakkelijker zijn het etiket gewoon te omarmen in plaats van het te verhullen? Niet alleen voor ons toeschouwers, ook voor leden van nieuw-rechts. Eer je Villains(™) etiket. Lekker met je tiki-torch de hort op, roepen dat Joden je niet zullen vervangen. Heerlijk jezelf zijn. Just let your freakflag fly. Dan weten we ten minste allemaal waar je het over hebt als je globalist zegt maar Jood bedoelt.