“Veiligheid is een kerntaak van de overheid” is een veelgehoorde uitdrukking in de politiek – maar wie naar het gasbevingendrama in Groningen, de klimaatverandering en het elkaar lekker doodrijden lekker doorrijden met 130 km/u kijkt, kan haast niet anders dan concluderen dat de veiligheid van het plebs de overheid aan de reet kan roesten. Waar de overheid vooral interesse in heeft, is in het afkondigen van repressieve maatregelen. Veiligheid is slechts het smoesje waarmee die maatregelen aan de man gebracht worden.
Wietteelt is niet inherent gevaarlijk
Neem nou iets simpels als plantjes water geven. Dat kan geen enkel kwaad. Toch gaat maar liefst 77% van de opsporingscapaciteit van de politie naar een plantje waarvan de vruchten al veertig jaar mogen worden verkocht. Dat wordt verkocht als veiligheidsmaatregel, maar dat is het allerminst. Wietteelt is niet inherent brandgevaarlijk, het is brandgevaarlijk omdat je gegarandeerd tegen de lamp loopt als je de stroom legaal via de meter afneemt. Waar grote bedrijven korting op de stroomprijs krijgen als ze grootverbruiker zijn, ben je als burger automatisch verdacht als je meer stroom verbruikt dan gemiddeld. Als je minder stroom dan gemiddeld gebruikt en een uitkering hebt trouwens ook, maar dat is stof voor een andere column.
Er zijn in Nederland drie soorten voorstanders van illegale wietteelt te onderscheiden: 1. domrechtse partijen, 2. de politie, 3. criminelen. Domrechts wil criminelen bloedwiet laten kweken omdat het goed is voor het invoeren van meer repressieve maatregelen. Voordat iemand ooit van drones gehoord had, beschikte de politie al over een zogeheten cannachopper. Dat ding werd in 2009 gepresenteerd als dé oplossing om het gedoogbeleid te beëindigen. Die presentatie was een hoax. Toch vraten de media het met boter en suiker, net zoals ze ieder persbericht van de politie gretig publiceren. Pas als een journalist van Omroep Brabant het slachtoffer wordt, is er in de media enige aandacht voor het onterecht overhoop halen van woningen. Niet dat het iets verandert aan het doorpompen van persberichten van de politie; persberichten van de politie vullen een flink deel van de “gratis” nieuwssites. Bovendien leveren ze de meeste clicks op, zo heb ik geleerd van anderhalf jaar admin zijn op een bloggersplatform van TMG. Je kunt veel over de politie zeggen, maar hun mediastrategie kent geen gelijke: ze slagen erin om zogenaamde onafhankelijke en kritische media pure propaganda te laten printen. Happy little slaves for the minimum wage vreten dat als een malle.
Met veiligheid heeft dat allemaal echter niets te maken. Noch met objectiviteit. Een wetenschapper die stelde dat legale teelt van een inheemse plant simpelweg niet legaal kan zijn, kwam dan ook tot een andere conclusie toen hij basale mensenrechten mee moest wegen in zijn studie van het overheidsbeleid. Waar hij op bestelling van oud-minister Opstelten verkondigde dat legale wietteelt volgens VN-drugsverdragen niet kan en mag bestaan, verkondigde hij op verzoek van de gemeenteraden dat regulering van de wietteelt toegstaan is ‘als dat de belangen van burgers beter beschermt dan een verbod’. Ik ben ongetwijfeld een anti-autoritair gekkie en wat nog meer, maar het is op z’n minst opmerkelijk dat de uitkomst van een universitair onderzoek een uitermate hoog “u vraagt, wij draaien”- gehalte heeft. Wat is er gebeurd met de academische onafhankelijkheid? Hadden de hoogleraren niet zelf kunnen verzinnen dat een zero tolerance policy als vanzelf gepaard gaat met schendingen van mensenrechten?
Beter ‘hennep’ dan ‘help’ roepen
Als je met de dood bedreigt wordt, dan kun je ondertussen beter “hennep” dan “help” roepen. De politie heeft weinig zin in aangiftes van bedreiging of verkrachting. Bel je echter met Meld Misdaad Anoniem om een vaag vermoeden van een wietkwekerij te melden, dan kun je erop rekenen dat er binnen de kortste keren een huiszoeking plaatsvindt.
Veiligheid zou de kerntaak van de overheid moeten zijn, maar dat is het niet. Na Wikileaks, de Snowden-leaks, de Panama Papers en het lekken van TTIP door Greenpeace blijkt dat veiligheid hooguit op het tweede plan staat. Het eerste plan is namelijk het stemvee misleiden met schijnveiligheid. Zo rollen we, bananenmonarchie zijnde. Onze politieke structuur is er ook naar: we zijn tegelijkertijd een parlementaire democratie en een constitutionele monarchie. Om te snappen in hoeverre dat de hersentjes van het journaille doet doordraaien, hoeft u alleen maar Umar Ebru te lezen. Zij beweert dat iedereen met een dubbel paspoort koningin kan worden. De fuck?
De bananenmonarchie van de gemeenteraad
Dat we een bananenmonarchie zijn, kent geen beter voorbeeld dan de lokale democratie. De gemeenteraad is de baas, zo vertelt iedere burgemeester iedere gemeenteraad. Helaas is dat niet zo. De burgemeester is de baas. Een door de Kroon benoemde, ongekozen burgemeester heeft een zogenoemd zelfstandig bestuursorgaan. Als raadslid krijg je twee keer per jaar stukken van de politie: de begroting en de jaarrekening. Dat zijn puur technische stukken, waar je politiek gezien niks mee kunt. De burgemeester daarentegen zit wekelijks om tafel met de korpsleiding.
Dat heet het driehoeksoverleg. Burgemeester, politie en “justitie”, aka het Openbaar Ministerie, hebben daar de ruimte om door de Raad genomen besluiten te negeren en daar maken ze dan ook graag gebruik van. Zo heeft een burgemeester die boven de partijen zou moeten staan en neutraal zou moeten zijn, ineens vetorecht. En zo kan het gebeuren dat de overheid besluit dat de productie van drugs aan criminelen wordt gegund. Omdat het helpt om de veiligheid politiestaat te vervolmaken.
