Deze keer ga ik er even met gestrekt been in. Dan maar een rode of gele kaart. Ik wil het namelijk hebben over onze achterlijke westerse cultuur.
Al sinds de jaren ’90 van de vorige eeuw bestaat er in Duitsland een antifascistische beweging die zich de Anti-Deutschers noemt. Het is onduidelijk of het ooit begonnen is als grap, maar over de jaren heen is het een enorm serieuze beweging geworden. De Anti-Deutschers zijn activisten die vinden dat het nazisme ingebakken zit in de Duitse cultuur. Volgens hen was de Tweede Wereldoorlog en de Shoah — beter bekend als de Holocaust — niet alleen het ergste dat er ooit gebeurd kon zijn, maar ook een direct gevolg van de racistische Duitse cultuur. Duitsland zou nooit positief tegenover de Joden of andere culturen hebben gestaan en het gevoel van superioriteit en overheersing zou ingebakken zijn in de Duitse Gründlichkeit. Richard Wagner, de Teutonen, alle Kaisers, de middeleeuwse pogroms en een soort van neurotisch gevoel voor Ordnung en ordelijkheid. Al deze zaken zijn voor de anti-Duitsers een teken dat je van Duitsland en de Duitsers niet kan verwachten dat zij ooit níet open zullen staan voor het fascisme. In hun ogen is het slechts een kwestie van tijd eer er een nieuwe Führer zich zal aanbieden en alle armpjes weer gestrekt de lucht in zullen gaan.
Waarom haal ik hier op Vileine de anti-Duitsers aan? Het is niet omdat ik een anti-Nederlander beweging wil beginnen — hoewel dat met de opkomst van de PVV soms wel aantrekkelijk is. Nee, ik ben het niet eens met de anti-Duitsers, maar ik zie wel wat in hun cultuurkritiek. En wel vanuit een feministische of antiracistische hoek, waarbij ik onder cultuurkritiek de kritiek op de westerse cultuur versta zoals die niet alleen beleefd wordt in Nederland, maar ook in de rest van Europa en Noord-Amerika. Zelfs continenten als Afrika en Zuid-Amerika zijn niet vrij van ‘onze’ cultuur, dankzij het kolonialisme en het imperialisme.
De Wet van God was de Wet van de Staat geworden
Als je kijkt naar de onderdrukking van vrouwen door de jaren heen, is er zowel een duidelijk patroon te ontdekken als ook ook een beginpunt. Nou ben ik geen militante atheïst, maar toen de Romeinen in 324 na Christus besloten om het Christendom tot officiële staatsreligie uit te roepen, werd vrouwenonderdrukking onderdeel van het systeem in het Westen. Net als overigens het antisemitisme, aangezien de ‘Kerk’ van begin af aan de schuld van de kruisiging van Jezus in de schoenen van de Joden heeft geschoven, met alle middeleeuwse pogroms en de Shoah als gevolg. Die anti-Duitsers hebben wel een punt.
Vrouwen mochten geen priesters meer zijn — dat waren ze daarvoor wel. Vrouwen mochten geen enkele machtspositie meer bekleden — dat mochten ze daarvoor wel. Vrouwen moesten luisteren naar hun man, mochten niet scheiden van hun man, waren bezit van een man. De Keizer was een afgezant van God en daardoor van de eerste Paus, en omdat hij ook hoofd was van het Staatssysteem werden religieuze wetten keiharde Staatswetten. Er was geen enkele ruimte meer om te zeggen dat je van een ander geloof was en je dus niet hoefde te houden aan De Regels. Nee, de Wet van God was de Wet van de Staat geworden.
Alle oppositie tegen dit bewind en deze regels werd over de daaropvolgende tientallen en honderden jaren volledig uitgeroeid. Daar waar vrouwen nog iets in de pap te brokkelen hadden, werden ze snel weer op hun plaats gezet. De katharen hadden een afwijkend christelijk geloof waar vrouwen, net als mannen, wel gewoon priester konden zijn. De enige kruistocht binnen Europa werd ervoor uit de kast getrokken om hier een einde aan te maken. Toen in de latere middeleeuwen vrouwen alsnog soms naar hun vrijheid grepen, stond de inquisitie voor de deur. Heksenverbrandingen, heksenverdrinkingen en het brandmerken van ‘losse’ vrouwen moesten er voor zorgen dat vrouwen weer wisten waar ze stonden. Het 15-eeuwse Heksenhamer was de officiële handleiding voor het onderdrukken van vrouwen. En die cultuur werd gehandhaafd door de eeuwen heen. Zelfs in de 20e eeuw — toen vrouwen vochten voor het kiesrecht —, werd er geschreeuwd dat de Bijbel laat weten dat vrouwen niet in staat zijn om voor zichzelf beslissingen te nemen. Altijd maar weer dat boek in de hand om de vrouwen ermee neer te slaan.
De eeuwige pikkenstrijd
Aan de andere kant van het spectrum ontstond natuurlijk een cultuur van superioriteit en mannelijkheid als ultiem steunpilaar voor de maatschappij. Mannen hadden macht en geld en voerden strijd met elkaar om stukjes grond, of om nog meer macht en geld. Vrouwen en kinderen waren niet belangrijk in deze eeuwige pikkenstrijd. Alles wat mannen deden of wilden, werd ondersteund door de Staat en de Kerk. Verkrachtingen werden onderdeel van een overwinningscultuur van legers, of als privilege ingesteld voor machtshebbers onder de noemer van de Prima Nocta, oftewel de jus primae noctis. En ook hier altijd weer met de Bijbel in hand.
Die macht die mannen zo’n 2.000 jaar geleden hadden gegrepen, wilden ze niet meer uit handen geven en tot op de dag van vandaag is er strijd nodig om die cultuur neer te halen. In mijn ogen heb je daarvoor geen anti-Duitsers nodig; hun visie is te nauw. We hebben daarentegen een beweging nodig die eerder anti-Europese-cultuur is. Naast de pro-feministische beweging natuurlijk.
En ja, buiten Europa worden vrouwen ook onderdrukt. Ook in culturen die wel of niet uit de Heilige Trilogie — Thora-Bijbel-Koran dus … en niet Star Wars — komen, maar wij leven in deze cultuur, hier in Europa. En wij leven er al 2.000 jaar in. Voordat we gaan vingerwijzen naar de rest van de wereld is het misschien verstandig om eerst onze eigen rotzooi op te ruimen. Het “Ja maar, hij doet het ook!” is toch echt wel eentje van het kleuterniveau.
Breek met deze achterlijke cultuur!
Het is hoogste tijd om te erkennen en te zeggen: “Deze West-Europese cultuur heeft haat en onderdrukking gecreëerd. Deze cultuur onderdrukt vrouwen. Deze cultuur heeft de Shoah mogelijk gemaakt. Deze cultuur heeft slavernij mogelijk gemaakt. Met in de ene hand de Bijbel en het zwaard van de Staat in de andere, hebben mannen bloed vergoten en levens vernietigd. Generaties lang.
En al diegenen die aankomen met de Verlichting, mogen eerst maar eens gaan bestuderen wat er is gebeurd met de echte verlichtingsdenkers. Allen zijn ze vervolgd door de Kerk en de Staat, en wel tot diep in de 20e eeuw. Zelfs nu in de 21e eeuw is de Kerk in al zijn gedaantes nog steeds een factor van belang. Geen West-Europees land zonder een Christen-Democratische partij in het parlement, geen land zonder invloed van de Kerk of de Paus.
De strijd tegen de Europese cultuur is nog lang niet over. Je kan boeken vol schrijven met de misdaden en ongelijkheden die door ‘onze’ cultuur veroorzaakt zijn en worden. Ik denk niet dat we ons moeten schamen als we zeggen dat we klaar zijn met deze cultuur. Ik wil geen onderdeel meer zijn van een cultuur die van kinds af aan door je strot wil duwen dat mannen en vrouwen verschillen van elkaar. Dat mannen wel de dienst uitmaken. Dat mannen de macht hebben over seks, over geweld, over machtsposities, of over wat wel mag en niet mag. Breek met deze achterlijke cultuur!
En voor de mannen die ontkennen dat een dergelijke cultuur bestaat — of die zeggen dat ze het nooit zo hebben gezien, of er zelf niet aan bijdragen —, tegen al die mannen kan ik alleen maar zeggen: “Wir haben es nicht gewusst!” was ook geen excuus. Je had het wel kunnen weten en je bent vrijwillig onderdeel van het systeem. Dat je zelf niet ‘bijdraagt’, is onzin. Door dit te accepteren en in stand te houden, draag je alleen maar bij aan een systeem van uitbuiting en onderdrukking.
Ik zet nog even Destroy 2000 years of culture van Atari Teenage Riot op. Deze boodschap klinkt toch beter als je haar uischreeuwt.
